• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دوستی با اهل‌کتاب (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در قرآن کریم داشتن رابطه دوستانه، با گروهی از اهل کتاب استهزاکنندگان دین نهی شده است.



در آیه ۵۷ سوره مائده حرمت داشتن رابطه دوستانه، با گروهی از اهل کتاب استهزاکنندگان دین اشاره شده است:
«یـایها الذین ءامنوا لا تتخذوا الذین اتخذوا دینکم هزوا و لعبـا من الذین اوتوا الکتـب من قبلکم و الکفار اولیاء و اتقوا الله ان کنتم مؤمنین ؛ اى كسانى كه ایمان آورده‌ايد كسانى را كه دین شما را به ريشخند و بازى گرفته‌اند (چه) از كسانى كه پيش از شما به آنان كتاب داده شده و (چه از) كافران دوستان (خود) مگيريد و اگر ايمان داريد از خدا پروا داريد.»

۱.۱ - فلسفه حکم

در این آیه بار دیگر خداوند به مؤمنان دستور می‌دهد که از انتخاب منافقان و دشمنان به عنوان دوست بپرهیزید، منتها برای تحریک عواطف آنها و توجه دادن به فلسفه این حکم، چنین می‌فرماید: "‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید آنها که آئین شما را به باد استهزاء و یا به بازی می‌گیرند، چه آنها که از اهل کتابند و چه آنها که از مشرکان و منافقانند، هیچیک از آنان را به عنوان دوست انتخاب نکنید".
باید توجه داشت که" هزو" (بر وزن قفل) به معنی سخنان یا حرکات مسخره آمیزی است که برای بی ارزش نشان دادن موضوعی انجام می‌شود.
و به طوری که " راغب" در کتاب مفردات می‌گوید: بیشتر به شوخی و استهزایی گفته می‌شود که در غیاب و پشت سر دیگری انجام می‌گیرد، اگر چه گاهی هم به شوخی‌ها و مسخره‌هایی که در حضور انجام می‌گیرد به طور نادر اطلاق می‌شود.
لعب معمولا به کارهایی گفته می‌شود که غرض صحیحی در انجام آن نیست و یا اصلا بی هدف انجام می‌گیرد و بازی کودکان را که لعب می‌نامند نیز از همین نظر است.


۱. مائده/سوره۵، آیه۵۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، ج۱، ص۵۴.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۴، ص۴۳۵.    



فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «دوستی با اهل‌کتاب ».    



جعبه ابزار