• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ذأم (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: سرزنش.

ذَأْم (به فتح ذال و سکون همزه) از واژگان قرآن کریم به معنای عیب و مذمت است. اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است.



ذَأْم: عیب و مذمت است.
طبرسی فرموده: ذأم و ذيم به معنى عيب شديد است، ولى راغب آن را مذمّت گفته است.


(قالَ اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً)، يعنى: «فرمود: از آن خارج شو، در حالی كه مذموم و مطرود هستى».


اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۳۵.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۶۶.    
۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۲۴.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۶۷.    
۶. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۳۳۵.    
۷. اعراف/سوره۷، آیه۱۸.    
۸. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۳۳.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۸، ص۳۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۲۶.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۶۸.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ذأم»، ج۳، ص۲.    






جعبه ابزار