ربیبه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فرزنددختر ی را که
زوجه از
ازدواج قبلی داشته که بعد از
ازدواج مجدد نسبت به همسرش
محرم هست، ربیبه می گویند.
رَبیبه به دختر
همسر از
شوهر دیگر اطلاق می شود.
ربیبه به دختر زوجه از شوهر دیگر اطلاق مىشود؛ اعم از دختر
نسبی یا
رضاعی ؛ بدون واسطه یا با واسطه، مانند دختر دختر یا دختر پسر زن؛ قبل از ازدواج زن با شوهر فعلى، به دنیا آمده باشد یا بعد از آن.
از آن در باب
نکاح سخن گفتهاند.
از زنهایى که ازدواج با آنها
حرام مى باشد ربیبه است، به شرط آنکه مرد با مادرش از
قُبُل یا
دُبُر نزدیکى کرده باشد؛ خواه به
عقد ازدواج دائم یا موقّت، در
زن آزاد و
کنیز، یا به
ملک و یا به تحلیل در کنیز و خواه ولادت دختر قبل از ازدواج باشد یا پس از آن.
اگر
آمیزش صورت نگرفته باشد، تا زمانى که مرد، مادر را به عنوان همسر خوددارد، نمى تواند با دختر او ازدواج کند؛ امّا اگر
طلاق دهد یا زن
فوت کند، مىتواند با دختر او ازدواج نماید.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی،فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۸-۵۹
