روثه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَوثَه قسمتى از
بينى را میگویند که از آن در باب
ديات سخن گفته اند.
در اينكه مراد از روثه نوك بينى است يا حائل ميان دو سوراخ ويا محل اتصال دو طرف نرمى بينى، بين
فقيهان اختلاف است. برخى، هر سه معنا را به يك چيزبازگردانده و گفته اند: روثه عبارت است از منتهى اليه قسمت جلو بينى که محل اتصال دو طرف نرمى و سوراخ است.
بنابر قول
مشهور،
ديه بريدن روثه، نصف
ديه کامل است. مقابل مشهور، دو قول مطرح شده است؛ يكى يك سوم و ديگرى يك چهارم ديه کامل.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۱۵۴-۱۵۵.