• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زمان‌ها در قرآن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گذر زمان امری مطلق و ثابت نیست؛ بلکه سرعت یا کندی آن در شرایط گوناگون متفاوت است. آیاتی در قرآن کریم وجود دارد که چشم‌اندازهای روشنی را فرا روی ما قرار می‌دهد.



به مسئله زمان‌ها در قرآن مجید اشاره شده است. اکنون برخی آیات را در این‌جا می‌آوریم:

۱.۱ - صبح


«وَ الصُّبْحِ إِذا تَنَفَّسَ»؛ «قسم به صبح، هنگامی که تنفس کند».

۱.۲ - شب


«وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ»؛ «و قسم به شب، هنگامی که پشت کند و به آخر رسد».

۱.۳ - شامگاهان


«فِی بُیُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ یُذْکَرَ فِیهَا اسْمُهُ یُسَبِّحُ لَهُ فِیها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ»؛ «در خانه‌هایی که خدا رخصت داده که (قدر و منزلت) آنها رفعت یابد و نامش در آنها یاد شود. در آن (خانه)ها هر بامداد و شامگاه او را نیایش می‌کنند».

۱.۴ - بامداد


«إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً»؛ «همانا قرآن فجر (نماز صبح)، مشهود (فرشتگان شب و روز) است».

۱.۵ - سال


«فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَیْهِمْ أَرْبَعِینَ سَنَةً»؛ «خداوند (به موسی) فرمود: این سرزمین (مقدس) چهل سال بر آنها ممنوع است».

۱.۶ - ماه


«شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ»؛ « ماه رمضان (همان ماه) است که در آن، قرآن فرو فرستاده شده است».

۱.۷ - جمعه


«إِذا نُودِیَ لِلصَّلاةِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ»؛ «هنگامی که برای نماز روز جمعه اذان گفته شود».

۱.۸ - شنبه


«وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ الَّذِینَ اعْتَدَوْا مِنْکُمْ فِی السَّبْتِ»؛ «به طور قطع از حال کسانی از شما، که در روز شنبه نافرمانی و گناه کردند، آگاه شده‌اید».

۱.۹ - عصر یا بعد از ظهر

«وَ الْعَصْرِ»؛ «قسم به عصر و بعداز ظهر».

۱.۱۰ - طلوع


«وَ سَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ»؛ «و پیش از طلوع آفتاب تسبیح و حمد پروردگارت را به جا آور».

۱.۱۱ - غروب


«وَ قَبْلَ الْغُرُوبِ»؛ و پیش از غروب آفتاب».

۱.۱۲ - وقت زوال


«أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ»؛ «نماز را وقت زوال آفتاب تا اول تاریکی شب بیاد آر».

۱.۱۳ - چاشگاه


«أَ وَ أَمِنَ أَهْلُ الْقُری أَنْ یَأْتِیَهُمْ بَأْسُنا ضُحًی وَ هُمْ یَلْعَبُونَ»؛ «آیا اهل شهر و دیار از آن ایمن‌اند که به روز که سرگرم بازیچه دنیا هستند عذاب ما آنان را فرا رسد».

۱.۱۴ - سپیده‌دم


«قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ»؛ «بگو من پناه می‌جویم به خدای فروزنده صبح روشن».

۱.۱۵ - ماه‌های حرام

ماه‌های حرام عبارت‌اند از: ذی‌قعده، ذی‌حجه، محرم و رجب:

«فَإِذَا انْسَلَخَ الْأَشْهُرُ الْحُرُمُ»؛ «پس از آن‌که ماه‌های حرام درگذشت».

۱.۱۶ - سرخی مغرب


«فَلا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ»؛ «قسم به شفق (هنگام نماز مغرب)».

۱.۱۷ - شبانگاه


«وَ جاؤُ أَباهُمْ عِشاءً یَبْکُونَ»؛ «و برادران شبانه با چشم گریان به نزد پدر باز گشتند».

۱.۱۸ - شب تاریک


«وَ مِنْ شَرِّ غاسِقٍ إِذا وَقَبَ»؛ «و از شر شب تاریک هنگامی که درآید».

۱.۱۹ - فردا


«أَرْسِلْهُ مَعَنا غَداً»؛ «او را فردا با ما به صحرا فرست».

۱.۲۰ - روز


«تُولِجُ النَّهارَ فِی اللَّیْلِ»؛ «روز را در شب ناپدید گردانی».


۱. تکویر/سوره۸۱، آیه۱۸.    
۲. تکویر/سوره۸۱، آیه۱۷.    
۳. نور/سوره۲۴، آیه۳۷.    
۴. اسراء/سوره۱۷، آیه۷۸.    
۵. مائده/سوره۵، آیه۲۶.    
۶. بقره/سوره۲، آیه۱۸۵.    
۷. جمعه/سوره۶۲، آیه۹.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۶۵.    
۹. عصر/سوره۱۰۳، آیه۱.    
۱۰. ق/سوره۵۰، آیه۳۹.    
۱۱. ق/سوره۵۰، آیه۳۹.    
۱۲. اسراء/سوره۱۷، آیه۷۸.    
۱۳. اعراف/سوره۷، آیه۹۸.    
۱۴. فلق/سوره۱۱۳، آیه۱.    
۱۵. توبه/سوره۹، آیه۵.    
۱۶. انشقاق/سوره۸۷، آیه۱۶.    
۱۷. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۶.    
۱۸. فلق/سوره۱۱۳، آیه۳.    
۱۹. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۲.    
۲۰. آل‌عمران/سوره۳، آیه۲۷.    



سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «زمان‌ها در قرآن».    



جعبه ابزار