زنان باردار (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
قرآن کریم احکامی را برای زنان باردار ذکر فرموده است، مانند
طلاق ، مدت
عده ، لزوم پرداخت
نفقه ، عدم کتمان بارداری و .... که در ذیل اجمالا به آنها می پردازیم.
قرآن در مورد جواز طلاق زنان باردار چنین می فرماید: «... واولـت الاحمال اجلهن ان یضعن حملهن...» ... و
عده زنان باردار این است که بار خود را بر
زمین بگذارند ... . ( اینکه خداوند در این آیه،
حکم زنان مطلقه باردار و حکم عده آنان را بیان میکند، نشان میدهد طلاق زن باردار جایز است.)
پایان
بارداری و وضع حمل، پایان مدت عده طلاق زنان باردار می باشد: «... اذا طـلقتم النساء... • ... واولـت الاحمال اجلهن ان یضعن حملهن...» ...هر زمان خواستید زنان را
طلاق دهید... •... و عده زنان باردار این است که بار خود را بر زمین بگذارند ... .
خداوند پرداخت نفقه به زن آبستن را تاهنگام زایمان او لازم می داند: «... وان کن اولـت حمل فانفقوا علیهن حتی یضعن حملهن...» ... و هرگاه
باردار باشند
نفقه آنها را بپردازید تا
وضع حمل کنند... .
قرآن کتمان بارداری از سوی زنان مطلقه را حرام می داند: «والمطـلقـت... ولایحل لهن ان یکتمن ما خلق الله فی ارحامهن...» زنان مطلقه ... و برای آنها
حلال نیست که آنچه را خدا در رحمهایشان آفریده،
کتمان کنند... .
آیه شریفه میخواهد زنان مطلقه را از این عمل
نهی کند که به خاطر زودتر از عده در آمدن،
حیض یا آبستن بودن خود را کتمان کنند، و یا بخواهند با کتمان خود، در کار رجوع شوهران خللی وارد آورند، و یا غرض دیگری امثال این داشته باشند و اگر خدای تعالی مسأله کتمان را در این آیه مقید کرد به قید: (اگر زنان ایمان به خدا و روز
جزاء دارند) ولی
اصل حکم عده را مقید به این قید نکرد، برای این است که زنان را به نوعی تشویق کند، تا حکم او را
اطاعت کنند، و بر عمل به آن ثبات قدم به خرج دهند، چون این تقید بطور
اشاره میفهماند که این حکم از لوازم
ایمان به خدا و روز جزائی است که پایه و اساس
شریعت اسلام است، پس هیچ مسلمانی بی نیاز از این حکم نیست، و این تعبیر مثل این است که به شخصی بگوئیم اگر خیر و خوبی میخواهی با مردم نیکو
معاشرت کن، و یا به مریض بگوئیم : اگر طالب شفا و بهبودی هستی باید
پرهیز کنی.
قابل توجه اینکه مسأله آغاز و پایان ایام
عده را که معمولا خود زن میفهمد نه دیگری بر عهده او گذارده، و گفتار او را
سند قرار داده لذا
امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه فوق میفرماید: (قد فوض الله الی النساء ثلاثة اشیاء الحیض و الطهر و الحمل : خداوند سه چیز را به زنان واگذار کرده عادت ماهانه، پاک شدن و حامله بودن). از آیه فوق نیز میتوان این معنی را اجمالا استفاده کرد زیرا میفرماید برای زن جایز نیست آنچه را خداوند در
رحم او آفریده کتمان کند، و بر خلاف واقع سخن گوید، یعنی سخن او مورد قبول است.
جمله «ما خلق الله فی ارحامهن» به گفته جمعی از مفسران، دو معنی میتواند داشته باشد، فرزند و عادت ماهانه، زیرا هر دو را خداوند در رحم زن آفریده است، یعنی نباید
حمل خود را مخفی کند و بگوید به
عادت ماهانه مبتلا میشود، تا مدت عده را کمتر کند (زیرا عده زن باردار وضع حمل است) و در مورد عادت ماهانه، چه از نظر شروع، و چه از نظر پایان، نیز نباید خلاف گوئی کند، استفاده هر دو معنی از
تعبیر فوق نیز بعید به نظر نمیرسد.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «زنان باردار».