زنده کردن مادری با دعای امام حسین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: امام حسین،
وصیت،
مرگ.
پرسش: آیا امام حسین (علیه‌السّلام) مادری را به اصرار پسرش زنده کردند؟
پاسخ اجمالی: هر یک از
امامان معصوم (علیهم‌السّلام) دارای کرامت‌های خاصی از جمله زنده کردن مردگان بودند. در این خصوص در منابع تاریخی روایت شده که، مادری ثروتمند، قبل از اینکه وصیتی از خود به جای بگذارد از دنیا می‌رود. وی از پسرش خواسته بود تا هیچ کاری را بدون اطلاع امام انجام ندهد. پسر نزد امام حسین (علیه‌السّلام) رفته و ماجرا را بازگو می‌کند، سپس امام از خداوند درخواست می‌کند که آن زن را زنده کرده تا بتواند وصیت کند. به اذن خداوند متعال، آن زن دوباره زنده شده، بعد از وصیت کردن از دنیا می‌رود. این روایت در برخی منابع تاریخی ذکر شده، اما سلسله سندی برای آن ثبت نشده تا بتوان صحت آن را مورد بررسی قرار داد؛ اما به اعتبار مخالفت نداشتن با
عقل و
نقل، روایات و
قرآن کریم، امکان چنین رخدادی را از جانب سیدالشهداء (علیه‌السّلام) می‌پذیریم.
هر یک از امامان معصوم (علیهم‌السّلام) دارای کرامت‌های خاصی بودند. در همین راستا کرامتی از امام حسین (علیه‌السّلام) نقل شده است که بر اساس آن، امام حسین (علیه‌السّلام) نیز مرده‌ای را زنده کردند.
یحیی بن امّ طویل می‌گوید: خدمت امام حسین (علیه‌السّلام) بودیم که جوانی گریان خدمت آن حضرت رسید. امام به او فرمود: گریه‌ات برای چیست؟! جوان پاسخ داد: مادرم ثروتی داشت و بدون آنکه وصیتی از خود برجا بگذارد، فوت نمود! او هم‌چنین از من خواسته بود تا بدون اطلاع شما در مورد او هیچ‌کاری انجام ندهم. امام (علیه‌السّلام) به اصحاب خود فرمود: برخیزید تا نزد آن زن برویم. آنها به اتفاق امام (علیه‌السّلام) به خانه‌ی آن زن رفتند. امام (علیه‌السّلام) دعا کرد و از خدا خواست آن زن را زنده کند تا وصیت نماید. به امر خدا آن زن زنده شد و
شهادتین گفت. سپس امام (علیه‌السّلام) به آن زن فرمود خدا تو را رحمت کند! وصیت کن. زن گفت: ای پسر
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ! من فلان مقدار مال دارم؛ یک سوم آن را برای شما قرار دادم تا آن را در هر کجا که می‌خواهید، مصرف کنید و دو سوّم دیگر آن، برای پسرم باشد. البته اگر از دوستان شما است. و اگر از مخالفان شما باشد، حقّی در آن ندارد و همه‌ی اموال، مال شما است. سپس آن زن از امام حسین (علیه‌السّلام) تقاضا کرد تا بر او نماز گزارده و متولی کارهای او شود. پیرزن بعد از گفتن این سخنان مجددا از دنیا رفت.
در مورد سند این روایت باید گفت؛ بنابر جست‌وجویی که در میان منابع در دسترس داشتیم، اولین گزارش‌های موجود در این زمینه را در کتاب‌های
الخرائج و الجرائح و
الثاقب فی المناقب یافتیم که هر دو در قرن ششم تالیف شده‌اند. این کتاب‌ها از تالیفات قابل استناد شیعی است، اما مانند بسیاری از ماجراهای تاریخی موجود در کتاب‌های شیعه و
اهل سنت که مؤلفان کتاب از ذکر سند آنها خودداری می‌کنند، برای این ماجرا نیز سلسله سندی ذکر نشده است؛ از این‌رو نمی‌توان در این موارد به دنبال صحت سلسله سند بود، بلکه اعتبار کتاب و مخالفت نداشتن با عقل و نقل در پذیرش این دسته از گزارش‌ها کفایت می‌کند؛ چرا که این امر علاوه بر امکان در مقام ثبوت، بر اساس نص صریح قرآن کریم و نیز روایات دیگر، زنده کردن مردگان در مقام اثبات نیز واقع شده است.
بر این اساس، ما اصل امکان چنین رخدادی را از جانب سیدالشهداء (علیه‌السّلام) به سادگی می‌پذیریم، و گزارش وقوع آن را نیز در برخی منابع معتبر یافته‌ایم، اما با این وجود نمی‌توانیم آن را گزارشی قطعی بدانیم.
سایت اسلام کوئست، برگرفته از مقاله "آیا امام حسین(ع) مرده‌ای را زنده کردند؟"، تاریخ بازیابی:۱۳۹۹/۰۹/۲۳.
