• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سراج (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سراج: (وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِراجاً)
تعبير به‌ «سراج» (چراغ) درباره «خورشيد» و «نور» در مورد «ماه» به خاطر آن است كه نور «خورشيد» از درون خودش مى‌جوشد مانند چراغ، اما نور «ماه» از درون خودش نيست و شبيه بازتابى است كه از آیينه منعكس مى‌شود؛ و لذا كلمه «نور» كه مفهوم اعمى دارد در مورد آن به كار رفته است. اين تفاوت تعبير، در آيات ديگر قرآن نيز ديده مى‌شود.



(وَ جَعَلَ الْقَمَرَ فِيهِنَّ نُورًا وَ جَعَلَ الشَّمْسَ سِرَاجًا) (و ماه را در ميان آن‌ها مايه روشنايى، و خورشيد را چراغ فروزانى قرارداده است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: معناى سراج بودن خورشید اين است كه عالم ما را روشن مى‌كند، و اگر اين چراغ خداى تعالى نبود ظلمت عالم ما را فرا مى‌گرفت. و معناى نور بودن ماه اين است كه ماه به وسيله نورى كه از خورشيد مى‌گيرد زمین ما را روشن مى‌كند، پس ماه خودش روشنگر نيست تا سراج ناميده شود. اما اين‌كه فرمود: قمر را در آسمان‌ها نور قرار داد و آسمان‌ها را ظرف قمر خواند- به طورى كه گفته‌اند: منظور اين است كه بفرمايد قمر در ناحيه آسمان‌ها قرار دارد، نه اينكه همه آسمان‌ها را نور مى‌دهد. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۰۶.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۳۰۹.    
۳. نوح/سوره۷۱، آیه۱۶.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۸۴.    
۵. نوح/سوره۷۱، آیه۱۶.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۲.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۴۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۴۶.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «سراج»، ص۲۸۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره نوح | لغات قرآن




جعبه ابزار