• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سفیه (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سفيه
سفيه:(كَانَ يَقُولُ سَفيهُنَا)
[۱] الجن/سوره۷۲، آیه۴.    

تعبير به‌ «سفيه» در اين‌جا ممكن است معناى جنسى و جمعى داشته باشد، يعنى سفهاى ما براى خدا همسر و فرزندان قائل بودند، شبيه و شريكى انتخاب كرده بودند، و از راه حق منحرف شده وسخنى به گزاف مى‌گفتند.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۴۶.    
اين احتمال را نيز بسيارى از مفسران داده‌اند كه: «سفيه» در اين‌جا همان مفهوم فردى را دارد و اشاره به‌ «ابلیس» است، كه بعد از مخالفت فرمان خدا نسبت‌هاى ناروايى به ساحت مقدس او داد، حتى به دستور پروردگار دائر به سجده بر آدم (علیه‌السلام) رسماً اعتراض كرد، و آن را دور از حكمت شمرد، و خود را برتر از آدم عليه السلام پنداشت.
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۱۳.    



(وَأَنَّهُ كَانَ يَقُولُ سَفِيهُنَا عَلَى اللَّهِ شَطَطًا)
[۵] جن/سوره۷۲، آیه۴.    
(و اين‌كه سفيه ما ابليس درباره خداوند سخنان ناروا مى‌گفت.)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۲.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه سفه - به طورى كه راغب گفته- به معناى خفت نفس است، كه از كمى‌ عقل ناشى مى‌شود.
[۷] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
اين آيه هم در مقام تاكيد جمله‌ (لَنْ نُشْرِكَ بِرَبِّنا أَحَداً) است، و منظورشان از جمله سفيه ما مشركينى است كه قبل از ايشان در ميان جنيان بوده‌اند. بعضى‌
[۸] آلوسی، شهاب الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۹، ص۸۵.    
هم گفته‌اند: منظور ابليس است كه او نيز از جنيان بوده. ليكن اين احتمال از سياق آيه بعيد است‌.
[۹] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳.    
[۱۰] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۱.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۱۱] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۷۲.    
[۱۲] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۵۵.    
)

۱. ↑ الجن/سوره۷۲، آیه۴.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۳۴۶.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۵، ص۱۱۳.    
۵. ↑ جن/سوره۷۲، آیه۴.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۷۲.    
۷. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۴.    
۸. ↑ آلوسی، شهاب الدین، تفسیر روح المعانی، ج۲۹، ص۸۵.    
۹. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳.    
۱۰. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۴۱.    
۱۱. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۳۷۲.    
۱۲. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۵۵.    


•مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌،برگرفته از مقاله «سفیه» ص۲۹۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره جن | لغات قرآن
جعبه ابزار