سَوْط (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَوْط : (رَبُّكَ سَوْطَ عَذابٍ)«سَوْط » به معناى
«تازيانه» و در اصل به معناى مخلوط كردن چيزى به چيزى است؛ سپس به تازيانه كه از رشته‌هاى مختلف چرم و مانند آن بافته شده اطلاق گرديده است و بعضى آن را كنايه از عذاب مى‌دانند، عذابى كه با گوشت و خون انسان آميخته مى‌شود و او را سخت ناراحت مى‌كند.
(فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ) (به همين سبب پرورگارت تازيانه عذاب را بر آنان نواخت!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صب در مورد آب، به معناى ريختن آن است و اما در مورد شلاق عذاب، كنايه است از عذاب پشت سرهم و شديد و نكره آوردن كلمه عذاب به منظور بزرگ جلوه دادن آن است و معناى آيه اين است كه: پروردگارت به خاطر طغيان و گسترش دادن فساد، عذاب شديدى بر اين طاغيان نازل كرد، عذابى پشت سر هم و غير قابل وصف.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَوْط »، ص۳۰۳.
