سَیَصْلی (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَيَصْلى: (سَيَصْلَوْنَ سَعيراً) «سَيَصْلى» در اصل، از مادّه «
صَلْى» (بر وزن درد) به معناى داخل شدن در آتش و سوختن است.
(إِنَّ الَّذِينَ يَأْكُلُونَ أَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْمًا إِنَّمَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَارًا وَسَيَصْلَوْنَ سَعِيرًا) (كسانى كه اموال يتيمان را به ظلم و ستم مىخورند، در حقيقت، تنها آتش مىخورند و به زودى در شعلههاى آتش دوزخ مىسوزند)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: اينكه فرمود:
(وَ سَيَصْلَوْنَ سَعِيراً) اشاره است به عذاب اخروى و كلمه سعير يكى از اسماء آتش آخرت است و وقتى گفته مىشود: صلى النار- يصلى النار- صلى و صليا معنايش اين است كه فلان با آتش سوخت و عذاب آن را چشيد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَیَصْلی»، ص۳۰۵.