سَیُهْزَم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَیُهْزَم: (سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ) «سَیُهْزَم» از مادّه «هزم» (بر وزن جزم) در اصل به معناى فشار دادن جسم خشک است به حدى كه متلاشى شود و به همين مناسبت در متلاشى شدن لشكر و در هم شكستن آن، به كار رفته است.
(سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَيُوَلُّونَ الدُّبُرَ) (امّا به زودى جمعشان شكست مىخورد و پا به فرار مىگذارند)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: الف و لام در كلمه الجمع الف و لام عهد ذكرى است، مىفهماند گفتار در باره همان جمعى است كه قبلا ذكر شده بود و الف و لام در كلمه الدبر الف و لام جنس است و معناى تولى دبر پشت به جنگ كردن و عقبگرد كردن است و معناى آيه اين است كه: همين جمعيتى كه به آن مىبالند به زودى شكست خورده و عقبگرد مىكنند و پا به فرار مىگذارند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَیُهْزَم »، ص۳۰۶.