سُرادِق (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سُرادِق: (أَحاطَ بِهِمْ سُرادِقُها)«سُرادِق» يعنى خيمه‌هاى بلند
(
«سُرادِق» در اصل از كلمه فارسى سراپرده گرفته شده است).
(وَقُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّكُمْ فَمَن شَاء فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاء فَلْيَكْفُرْ إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِينَ نَارًا أَحَاطَ بِهِمْ سُرَادِقُهَا وَإِن يَسْتَغِيثُوا يُغَاثُوا بِمَاء كَالْمُهْلِ يَشْوِي الْوُجُوهَ بِئْسَ الشَّرَابُ وَسَاءتْ مُرْتَفَقًا) (بگو: «حق از سوى
پروردگارتان براى شما آمده است! هركس مى‌خواهد ايمان بياورد و اين حقيقت را پذيرا شود، و هر كس مى‌خواهد
كافر گردد.» ما براى ستمكاران آتشى آماده كرده‌ايم كه سرا پرده‌اش آنان را از هر سو احاطه كرده است. و اگر تقاضاى آب كنند، آبى براى آنان مى‌آورند كه همچون فلز گداخته صورت‌ها را بريان مى‌كند. چه نوشيدنى بدى، و چه اجتماع ناپسندى.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: در مجمع البيان گفته است: كلمه سرادق به معناى فسطاط و خيمه‌اى است كه نسبت به آنچه كه در آن است محيط باشد. بعضى ديگر گفته‌اند: سرادق، آن پارچه‌اى است كه دور خيمه از طرف پایين مى‌كشند كه فاصله خيمه و زمين را بپوشاند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مكارم شيرازى، ناصر، لغات در تفسير نمونه، بر گرفته از مقاله «سُرادِق»، ص۲۹۰.
