سُور (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سُور: (فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ)«سُور» در لغت به معناى ديوارى است كه در گذشته براى حفاظت به دور شهرها مى‌كشيدند
و در فارسى از آن تعبير به
«بارو» مى‌شود و در فواصل مختلف نيز برجهايى براى محافظان و نگهبانان داشت و لذا مجموعاً تعبير به
«برج و بارو» مى‌كردند.
(يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِن نُّورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُم بِسُورٍ لَّهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِن قِبَلِهِ الْعَذَابُ) (همان روزى كه مردان و زنان منافق به مومنان مى‌گويند: نظرى به ما بيفكنيد تا از نور شما پرتوى برگيريم، به آن‌ها گفته مى‌شود: به پشت سرِ خود بازگرديد و نورى به دست آوريد؛ در اين هنگام ديوارى ميان آن‌ها زده مى‌شود كه درى دارد، درونش رحمت است و از طرف برونش عذاب.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: سور شهر به معناى ديوار دور شهر است كه در قديم دور هر شهرى مى‌كشيدند و ارتباط شهر را با خارج قطع مى‌نمودند و ضمير هم در جمله
(فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ) به مومنين و منافقين هر دو برمى‌گردد و معناى جمله اين است كه: بين مومنين و منافقين ديوارى كشيده مى‌شود كه اين دو طايفه را از هم جدا مى‌كند و مانع ارتباط آن دو با يكديگر مى‌شود و در اينكه اين ديوار چيست؟
بعضى از مفسرين گفته‌اند: اعراف است. اين احتمال بعيدى نيست هم چنان كه ما نيز در تفسير آيه شريفه
(وَ بَيْنَهُما حِجابٌ وَ عَلَى الْأَعْرافِ رِجالٌ ...) (و در ميان آن دو (بهشتيان و دوزخيان) حجابى است و بر اعراف، مردانى هستند ...)
اين احتمال را داديم و بعضى ديگر منظور از آن ديوار را غير اعراف دانسته‌اند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سُور»، ص۳۰۳.
