سُوَر سبع طِوال
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هفت
سوره طولانی
قرآن را سُوَر سبع طِوال گویند.
دانشمندان علوم قرآنی بر اساس حدیثی از
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که فرموده است:«به جای
تورات ، سبع طوال، و در عوض
زبور ، مئین و به جای
انجیل مثانی به من عطا شده است و با مفصّل امتیاز و برتری یافتم» سوره‌های
قرآن را به چهار دسته بزرگ تقسیم کرده‌اند:
سور سبع طوال؛
سور مئین ؛
سور مثانی ؛
سور مفصل .
«سبع طِوال» یا «سبع طُوَل» مجموع هفت سوره طولانی
بقره ،
آل عمران ،
نساء ،
مائده ،
انعام ،
اعراف و
توبه است. برخی به جای توبه،
سوره یونس و برخی
سوره کهف را برشمرده‌اند. گروهی گفته‌اند: اول آن‌ها بقره و آخر آن‌ها سوره توبه است. طبق این سخن با افزوده شدن سوره «انفال» شماره سوره‌ها به هشت می‌رسد. در توجیه سخن آن‌ها گفته شده:این گروه معتقدند
سوره انفال و توبه یک سوره هستند، زیرا هر دو در مغازی (نبرد‌های)
رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم نازل شده‌اند.
علت نامگذاری این سوره‌ها به «طوال» آن است که طولانی‌ترین سوره‌های قرآن را تشکیل می‌دهند.
فرهنگ‌نامه علوم قرانی، برگرفته از مقاله «سُوَر سبع طِوال».
