• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیداحمد بن محمد قزوینی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



سیداحمد بن محمد (د ۱۱۹۹ق/۱۷۸۴م)، مؤسس و نخستین عالم شناخته شدۀ آل قفطان یا آلِ قَزْوینی می‌باشد، آل قزوینی، خاندانی علمی و ادبی از نیمۀ دوم سده ۱۲ تا میانه‌های سدۀ ۱۴ق/۱۸ تا ۲۰ در نجف، حِلّه و پیرامون آن است.



از شرح زندگی پدر او چیزی معلوم نیست و چنان‌که گفته‌اند، سلسلۀ نسب او با ۲۳ واسطه به زید بن علی بن حسین (علیه‌السلام) می‌رسد. سیداحمد در قزوین ‌زاده شد و پس از فراگیری مقدمات علوم آن روزگار، برای ادامۀ تحصیل رهسپار عراق گشت و در حوزۀ درس عالمان و فقیهان مشهور نجف شرکت کرد و خود فقیهی بنام گردید.


در اوان تحصیل در نجف، با دختر سیدمرتضی طباطبایی
[۱] محمدمهدی، رجال، تهران، ۱۳۶۳ش، ۱/۱۰۹-۱۱۰.
ازدواج کرد.


وی سرانجام رهسپار ایران شد و در آغاز به قصد زیارت به مشهد سفر کرد و پس از آن به زادگاهش قزوین بازگشت و دیری نگذشت که در همین شهر درگذشت.


او دارای ۵ فرزند به نام‌های: سیدمحمد علی، سیدحسن، سیدعلی، سیدحسین و سیدباقر بود که همگی از عالمان دین بودند و بجز سیدباقر از دیگران اطلاعی در دست نیست.


۱. محمدمهدی، رجال، تهران، ۱۳۶۳ش، ۱/۱۰۹-۱۱۰.



دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌قفطان»، ج۲، ص۴۵۲.    



جعبه ابزار