شنا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آب پیمایى محدود به کمک حرکات دست و پارا
شنا می نامند و در
فقه در ابواب مختلف از آن بحث شده است.
از احکام آن در بابهاى
صلات،
تجارت،
سبق و
رمایه،
قصاص و
دیات سخن گفتهاند.
شنا عملى
جایز و آموختن آن به فرزندان
مستحب است.
مسابقه
شنا با
شرط بندی جایز و
صحیح نیست؛ لیکن بدون شرط بندى
جایز است؛
هرچند براى برنده توسط
دولت یا مؤسسه و یا فردى سوم به عنوان
هدیه جوایز نقدى یا غیر نقدى قرار داده شود .
اگر کسى فرزند
نابالغ خود را جهت فراگیرى حرفه
شنا در اختیار مربىاى بگذارد و او بر اثر کوتاهى مربى
غرق شود، مربى
ضامن دیه او خواهد بود. در اینکه در فرض عدم کوتاهى مربى در صورتى که به نظر عرف، غرق شدن به وى استناد داده شود، هرچند بر اثر اشتباه در شیوه
آموزش، نیز وى
ضامن است یا نه،
اختلاف است.
اگر فراگیر
بالغ و
عاقل باشد، آیا مربى مطلقا
ضامن نیست، هر چند غرق شدن فراگیر بر اثر کوتاهى مربى در آموزش دادن باشد یا مطلقا
ضامن است، به شرط آنکه
غرق شدن نتیجه آموزش دادن
شنا باشد و یا تنها در صورت کوتاهى
ضامن مى باشد؟ مسئله محل اختلاف است.
البته اگر غرق شدن
متربی مستند به تقصیر مربى باشد، در صورتى که چنین تقصیرى به طور عادت موجب غرق شدن مى گردد یا قصد او
غرق کردن باشد، بنابر قول
مشهور،
قصاص ثابت مىشود.
اگر کسى دیگرى را در آبى عمیق بیفکند، درصورتى که آن فرد بر اثر بلد نبودن
شنا و یا ناتوانى در نجات خود،
غرق شود، بر افکننده
قصاص ثابت مىشود؛ اما اگر
شنا بلد باشد و توانایى نجات خود را نیز داشته باشد
و به قراین یا اقرار او معلوم شود که از روى عمد خود را غرق کرده،
قصاص و
دیه ثابت نمى گردد؛ لیکن اگر قراینى وجود نداشته باشد و علت بیرون نیامدن از
آب هم معلوم نباشد، آیا
قصاص ثابت مى شود یا تنها دیه ثابت است؟ اختلاف مىباشد. برخى گفته اند: ملاک، صدق استناد قتل به افکننده در آب است. بنابر صدق عرفى استناد قتل به او،
قصاص یا دیه ثابت مى شود و با عدم صدق، هر دو ساقط است.
کسى که ناگزیر از خواندن
نماز در حال
شنا است، در صورت امکان باید روبه
قبله باشد و در غیر این صورت، به هر جهتى که قرار دارد
نماز مى گزارد و
رکوع و
سجود را با اشاره انجام مىدهد
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۷۲۹.
