• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شوره زار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


زمین داراى شوره را شوره زار گویند. از آن در باب طهارت و صلات نام برده‏اند.





تیمم بر زمین شوره زار در صورتى كه سطح آن پوشیده از نمک نباشد و عنوان زمین بر آن صادق باشد، جایز، لیكن مکروه است.
[۱] جواهر الکلام ج۵، ص۱۴۱-۱۴۲.    
[۲] العروة الوثقی‌ ج۲، ص۱۹۷.    



به قول مشهور، نمازگزاردن در زمین شوره زار مكروه است،
[۳] الحدائق الناضرة ج۷، ص۲۱۰-۲۱۱.    
[۴] جواهر الکلام ج۸، ص۳۴۵.    

مگر آنكه محل سجده، صاف و هموار و استقرار پیشانی بر آن ممکن باشد، كه در این صورت به تصریح بسیارى، نمازگزاردن کراهت ندارد؛
[۵] المبسوط ج۱، ص۸۵.    
[۶] الوسیلة، ص۸۹.
[۷] إصباح الشیعة، ص۶۷.
[۸] المختصر النافع، ص۲۶    
[۹] تذکرة الفقهاء ج۲، ص۴۰۹.    
[۱۰] جامع المقاصد ج۲، ص۱۳۳.    

هرچند كلمات گروهى از فقها درباره كراهت نماز در شوره زار مطلق است.
[۱۱] الکافی فی الفقه، ص۱۴۱.    
[۱۲] المراسم العلویة، ص۶۵.    
[۱۳] المهذب ج۱، ص۷۶.
[۱۴] إشارة السبق، ص۸۸.
[۱۵] غنیة النزوع، ص۶۷.    


 
۱. ↑ جواهر الکلام ج۵، ص۱۴۱-۱۴۲.    
۲. ↑ العروة الوثقی‌ ج۲، ص۱۹۷.    
۳. ↑ الحدائق الناضرة ج۷، ص۲۱۰-۲۱۱.    
۴. ↑ جواهر الکلام ج۸، ص۳۴۵.    
۵. ↑ المبسوط ج۱، ص۸۵.    
۶. ↑ الوسیلة، ص۸۹.
۷. ↑ إصباح الشیعة، ص۶۷.
۸. ↑ المختصر النافع، ص۲۶    
۹. ↑ تذکرة الفقهاء ج۲، ص۴۰۹.    
۱۰. ↑ جامع المقاصد ج۲، ص۱۳۳.    
۱۱. ↑ الکافی فی الفقه، ص۱۴۱.    
۱۲. ↑ المراسم العلویة، ص۶۵.    
۱۳. ↑ المهذب ج۱، ص۷۶.
۱۴. ↑ إشارة السبق، ص۸۸.
۱۵. ↑ غنیة النزوع، ص۶۷.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۷۳۵.    




جعبه ابزار