شِرْب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شِرْب: (كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ) «شِرْب» از مادّه «شُرْب»
به معناى سهم و نوبت آب است.
(وَنَبِّئْهُمْ أَنَّ الْمَاء قِسْمَةٌ بَيْنَهُمْ كُلُّ شِرْبٍ مُّحْتَضَرٌ) (و به آن‌ها خبر ده كه آب قريه بايد در ميانشان تقسيم شود، يک روز سهم ناقه و يک روز براى آن‌ها و هر يک براى سهم خود بايد حاضر شوند)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه شرب به معناى سهمى از نوشيدن آب است و معناى آيه اين است كه: به قوم خود خبر بده كه بعد از آنكه ما ناقه را فرستاديم آب محل بين قوم و بين ناقه تقسيم شده است، هر يک از دو طرف از سهم خودش بهره بگيرد، مردم در هنگام شرب خود بر سر آب حاضر شوند و ناقه هم در هنگام شرب خودش حاضر شود، و در اين باره در جاى ديگر فرموده:
(قالَ هذِهِ ناقَةٌ لَها شِرْبٌ وَ لَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَعْلُومٍ) (گفت: اين ناقه‌اى است كه معجزه الهى است براى او سهمى از آب قريه و براى شما سهم روز معيّنى است)
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «شِرْب»، ص۳۱۱.
