• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شک در رافع

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



شک در رافع‏ یک اصطلاح اصول ی است و به معنی شک در رفع یک شی مستمر است.




شک در رافع در برابر شک در مقتضى عبارت است از شک در بقاى چیزى به سبب شک در پیدایش شیئى که مانع استمرار آن است، مانند شک در وضو به جهت شک در خروج باد معده.



از عنوان یاد شده در اصول فقه، بحث استصحاب سخن گفته‌‏اند.



شک در رافع دو گونه است؛ زیرا شک یا در عروض رافع است، مانند شک در بقاى طهارت به سبب شک در خروج باد معده و یا در رافع بودن آنچه عارض شده، مانند شک در بقاى طهارت به سبب خروج رطوبت مردد میان مذى و منى که در صورت منى بودن قطعا طهارت رفع شده است، اما در صورت مذى بودن، طهارت قطعاً باقى است؛ زیرا مذى رافع آن نیست.



برخى در حجیت استصحاب میان شک در حدوث رافع و رافع بودن آنچه عارض شده، تفصیل داده، استصحاب را در قسم دوم حجت و معتبر ندانسته‏‌اند. در مقابل، برخى میان آن دو در حجیت و معتبر بودن استصحاب تفاوتى قائل نشده‌‏اند



 
۱. فرائدالأصول ۳/ ۴۷- ۴۸.    
۲. أصول الفقه ۲/ ۲۷۰- ۲۷۱.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۴، ص۷۰۴.    



جعبه ابزار