صبر جمیل (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صبر جميل:
(فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا) صبر جميل: شكيبايى در برابر حوادث سخت و طوفان‌هاى سنگين نشانه شخصيت و وسعت روح آدمى است، آن‌چنان وسعتى كه حوادث بزرگ را در خود جاى مى‌دهد و لرزان نمى‌شود.
صبر و استقامتى كه تداوم داشته باشد يأس و نوميدى به آن راه نمى‌يابد و موجب بى‌تابى و جزع و آه و ناله نمى‌شود، يک نسيم ملايم مى‌تواند آب استخر كوچكى را به حركت در آورد، اما اقيانوس‌هاى بزرگ، بزرگترين طوفان‌ها را هم در خود مى‌پذيرند و آرامش آن‌ها بر هم نمى‌خورد.
گاه
انسان ظاهرا شكيبايى مى‌كند، ولى چهره اين شكيبايى را با گفتن سخنان زننده كه نشانه ناسپاسى و عدم تحمل حادثه است زشت و بدنما مى‌سازد.
اما افراد با
ایمان و قوى‌الاراده و پرظرفيت كسانى هستند كه در اين گونه حوادث هرگز پيمانه صبرشان لبريز نمى‌شود و سخنى كه نشانه ناسپاسى و كفران و بى‌تابى باشد بر زبان نمى‌آورند، اينان صبرشان «صبر زيبا» و
«صبر جميل» است.
به موردی از کاربرد
صبر جميل در
قرآن، اشاره می‌شود:
(فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا) (پس صبر جميل پيشه كن،)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: از آنجا كه درخواست عذاب واقع از ناحيه سائل مورد نظر از روى استكبار و زورآزمايى بوده و تحمل شنيدن اين قسم سخنان بر
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) گران بود، در اين جمله آن جناب را امر به صبر كرد، و صبر را به صفت جميل توصيف فرمود و صبر جميل صبرى است خالص كه در آن شايبه‌اى از بى‌تابى و شكايت نباشد و در آيه بعدى اين دستور را تعليل كرده به اينكه آن روزى كه عذاب مورد سؤال در آن قرار دارد نزديک است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صبر جمیل»، ج۲، ص۵۶۳.
