• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صحف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



یکی از اوصاف قرآن صحف است که به معانی مختلفی آمده است.




"صحف " جمع "صحيفه" به معناى صفحه‌اى گسترده است ، و به معناى لوح يا ورقه و يا چيز ديگرى که در آن مطلبى را مى نويسند، نيز آمده است .



در دو آيه قرآن اين واژه ذکر شده است: "فى صحف مکرّمة" ؛"رسول من الله يتلوا صحفاً مطهرة".قرآن کريم همه کتابهاى آسمانى را "صحف " خوانده است مانند: "صحف ابراهيم و موسي".



آيات قرآنى قبل از نزول بر پيغمبراکرم(صلی الله علیه وآله) در الواحى نورانى و غير مادى نوشته بود، و فرشتگان وحى آن را با خود مى آوردند. و همين امر، سبب نام گذارى قرآن به صحف است .



در تفسير آيه سيزده سوره عبس و درباره کلمه "صحف " چند قول ذکر شده : ۱ - منظور از صحف ، لوح محفوظ است ؛۲ - مراد کتاب هاى انبيا پيشين است ؛۳ - صحف مکرمه، همان قرآن است .
باتوجه به آيات قبل و بعد، قول سوم صحيح تر است . اين تعبير نشان مى دهد که آيات قرآنى قبل از نزول بر پيغمبر اکرم (صلی الله علیه وآله) در الواحى نوشته شده بود، و فرشتگان وحى آن را باخود مى آوردند، ديگر آنکه "صحف " به صورت صيغه جمع در مورد "لوح محفوظ" به کار نرفته است .



گفتنى است که در آيه سيزده هم و چهاردهم عبس سه وصف ديگر براى "صحف " ذکر شده که همگى از اوصاف قرآن به شمار مى آيند: ۱ - مکرمه؛۲ - مرفوعه؛ ۳ - مطهره.


 
۱. عبس/سوره۸۰، آیه۱۳.    
۲. بینه/سوره۹۸، آیه۲.    
۳. اعلی/سوره۸۷، آیه۱۹.    
۴. نجم/سوره۵۳، آیه۳۶.    




راغب اصفهاني، حسين بن محمد، المفردات فى غريب القرآن، ص۲۷۶.
ابن منظور، محمد بن مكرم، لسان العرب، ج۷، ص۲۹۰.
مصباح، محمد تقي، قرآن شناسى، ج۱، ص۲۴.
جعفري، يعقوب، سيرى درعلوم قرآن، ص۱۵.
جلالي نائيني، محمد رضا، تاريخ جمع قرآن، ص۱۵.
راميار، محمود، تاريخ قرآن، ص۳۱.
سيوطي، عبد الرحمان بن ابي بكر، الاتقان فى علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۱.
طبرسي، فضل بن حسن، مجمع البيان فى تفسيرالقرآن، ج۱۰، ص۲۶۷.    
طباطبايي، محمد حسين، الميزان فى تفسيرالقرآن، ج۲۰، ص۲۰۲.    



مرکز مطالعات ومدارک اسلامی.    



جعبه ابزار