صفت اطباق•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفت اطباق به تطابق بخشی از سطح
زبان با سقف
دهان اطلاق می‌شود و یکی از صفات اصلی
حروف می‌باشد.
«اطباق» مترادف «الصاق» و به معنای منطبق کردن و روی هم قرار دادن دو سطح، و در اصطلاح عبارت است از تطابق بخشی از سطح زبان با سقف دهان هنگام تلفظ حرف.
در تلفظ برخی از
حروف مثل «ض» سطح زبان با حالتی شبیه سقف دهان به آن نزدیک می‌شود؛ یعنی زبان، خود را با سقف دهان منطبق می‌کند.
صفت اطباق در مقابل
صفت انفتاح ، از صفات اصلی یا متضاد است که هر دو ذاتی حرفند و قابلیت انفکاک از آن را ندارند.
صفت «اطباق» و «استعلاء» که هر دو از صفات اصلی‌اند، از یکدیگر تفکیک ناپذیرند و اگر در حروف مطبقه «ص، ض، ط، ظ» اطباق صورت نگیرد،
استعلا نیز غیر ممکن خواهد بود. حروف دارای این صفت را حروف منطبقه یا مطبقه می‌خوانند.
حروف مطبقه .
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت اطباق».
