• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفت انحراف•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


صفت انحراف به انحراف حرف از مخرج خود به سمت مخرج حرف دیگر اطلاق می‌شود و یکی از صفات فرعی حروف می‌باشد.


«انحراف» در لغت به معنای مایل و کج، و در اصطلاح علم تجوید عبارت است از میل و انحراف حرف از مخرج خود به سوی مخرج دیگر.

انحراف از صفات دو حرف «ل» و «ر» است. «ل» از مخرج خود به کناره زبان و به سوی مخرج «ض» و «ر» نیز به پشت زبان و به سوی مخرج «ل» منحرف می‌شود. انحراف از جمله صفات فرعی و عارضی حروف است.
[۱] بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۲.
[۲] خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۷.
[۳] موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۹-۶۰).
[۴] فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۱۵۱.
[۵] جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
[۶] محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۵۰.
[۷] قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۲.


حروف منحرف .

۱. ↑ بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۷۲.
۲. ↑ خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص۱۳۷۷.
۳. ↑ موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۹-۶۰).
۴. ↑ فاضل گروسی، عبد الحسین، - ۱۳۲۴، تجویداستدلالی، ص۱۵۱.
۵. ↑ جمعی از محققان، التجوید، ص۲۰.
۶. ↑ محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۵۰.
۷. ↑ قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۹۲.


فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله«صفت انحراف».    



جعبه ابزار