صفت جهر
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صفت جهر: بلندى صداى حنجره ناشى از ارتعاش
تارهاى صوتى است؛ یکى از
صفات اصلى حروف می باشد.
"جهر" به معناى آشکار بودن و آ
واز بلند است،
و در اصطلاح
تجوید عبارت است از:
بلندى صداى حنجره در نتیجه ارتعاش تارهاى صوتى هنگام اداى
حرف .
حروفى را که داراى صفت جهر هستند، حروف "مجهوره" گویند. در این حروف، به دلیل قوت حرف در ذات و اعتماد زیاد برمخرج ادا، نَفَس هنگام
تلفظ قطع مى گردد؛ در نتیجه آوایى بلند شنیده مى شود، مانند: اض، حق و ... .
صفت جهر در مقابل
صفت همس از جمله صفات اصلى یا متضاد به شمار مى آید.نیز ر.ک: حروف مجهوره
بیگلری، حسن، سرالبیان فى علوم القرآن، ص۱۶۸.
پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۲.
قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، الموضع فى التجوید، ص۸۸.
موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص۵۰-۵۱ .
صبره، علی، العقدالفریدفى فن التجوید، ص۴۰.
محیسن، محمدسالم، الرائدفى تجویدالقرآن، ص۴۷.
فاضل گروسی، عبد الحسین، تجویداستدلالى، ص۱۳۶.
مرکز اطلاعات واسناد اسلامی.
