صَلْداً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَلْداً
صَلْداً:(صَلْداً لايَقْدِرُونَ) «صَلْداً» نيز به معناى سنگ صافى است كه چيزى بر آن نمى‌رويد.
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ لاَ تُبْطِلُواْ صَدَقَاتِكُم بِالْمَنِّ وَ الأذَى كَالَّذِي يُنفِقُ مَالَهُ رِئَاء النَّاسِ وَ لاَ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْيَوْمِ الآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لاَّ يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِّمَّا كَسَبُواْ وَ اللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ) (اى كسانى كه
ایمان آورده‌ايد! صدقات خود را با منّت و آزار، باطل نسازيد؛ همانند كسى كه مال خود را براى نشان دادن به مردم،
انفاق مى‌كند؛ و به خدا و روز واپسين، ايمان نمى‌آورد؛ عمل او همچون قطعه سنگى است كه بر آن، قشر نازكى از خاك باشد؛ و بذرهايى در آن افشانده شود؛ و رگبارى بر آن ببارد، و همه خاک‌ها و بذرها را بشويد، و آن را صاف و خالى از خاک و بذر رها كند. آن‌ها از كارى كه انجام داده‌اند، چيزى بدست نمى‌آورند؛ و
خداوند، گروه
کافران را هدايت نمى‌كند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صفوان و نيز كلمه صفا به معناى سنگ صاف و سخت است، و كلمه وابل به معناى باران تند و رگبار طولانى است و ضمير در جمله
(لا يقدرون) نيز به همان
(الذى ينفق) ... بر مى‌گردد، خواهى گفت: كلمه الذى مفرد است ولى ضمير در جمله لا يقدرون جمع است. در پاسخ مى‌گوئيم كلمه الذى هر چند كه لفظا مفرد است و ليكن در اينجا در معناى جمع استعمال شده و به معناى همه كسانى است كه چنين باشند. اين آيه وجه شباهت رياكار به سنگ را بيان مى‌كند، معناى وسيعى است كه هم در رياكار هست و هم در آن سنگ، و آن بى‌اثر و سست بودن عمل است هم چنان كه خاكى كه روى سنگ صاف قرار دارد با بارانى اندك از بين رفته و نمى‌تواند اثرى داشته باشد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صَلْداً»، ص۳۳۶.
