سپرز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سپرز یکی از اعضای
بدن می باشد که در بعضی از ابواب
فقه از آن سخن گفته شده است.
سپرز که از آن به
طحال نیز تعبیر می شود عضوى
غدّه مانند از بدن می باشد که در بالا و سمت چپ
حفره شکم قرار گرفته است.
از آن در باب
طهارت و
اطعمه واشربه سخن گفتهاند.
خونى كه بعد از
تذکیه حیوان حلال گوشت در اعضاى
حلال آن باقى مىماند، بعد از خروج آن به اندازه
متعارف،
پاک است؛ ليكن نسبت به
اعضای حرام، مانند سپرز،
نجاست و پاكى آن محل اختلاف است.
از اعضاى حرام در
حیوان حلال گوشت
تذکیه شده سپرز است و اگر كسى با
علم به
حرمت ، آن را بخورد از سوى
حاکم شرع تعزیر مىشود.
به قول مشهور [[]] چنانچه كسى
گوشت حلالى را با سپرز
کباب كند، در صورتى كه گوشت در زير سپرز و سپرز شكافته شده باشد، گوشت نيز
حرام مىگردد؛ اما اگر گوشت بالاى سپرز باشد يا سپرز شكافته نشده باشد، گوشت بر
حلیّت خود باقى است.
برخى
قدما در صورت پايينتر بودن گوشت از سپرز،
مطلقا قائل به
حرمت شدهاند؛ خواه سپرز شكافته شده باشد يا نه.
برخى گفتهاند: حرمت
گوشت در فرض بالا بودن سپرز و شكافته شدن آن
مقید به صورتى است كه جريان
خون از بالا به پايين و آميخته شدن آن با گوشت امكانپذير باشد. بنابر اين، با
قطع به
عدم امکان آن، گوشت
محکوم به
حلیت است؛ هرچند زير سپرز باشد.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۸۵-۳۸۶.
