سپرز
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سپرز یکی از اعضای
بدن می باشد که در بعضی از ابواب
فقه از آن سخن گفته شده است.
سپرز که از آن به
طحال نیز تعبیر می شود عضوى
غدّه مانند از بدن می باشد که در بالا و سمت چپ
حفره شكم قرار گرفته است.
از آن در باب
طهارت و
اطعمه واشربه سخن گفتهاند.
خونى كه بعد از
تذكيه حيوان حلال گوشت در اعضاى
حلال آن باقى مىماند، بعد از خروج آن به اندازه
متعارف،
پاك است؛ ليكن نسبت به
اعضاى حرام، مانند سپرز،
نجاست و پاكى آن محل اختلاف است.
از اعضاى حرام در
حيوان حلال گوشت
تذكيه شده سپرز است و اگر كسى با
علم به
حرمت ، آن را بخورد از سوى
حاكم شرع تعزير مىشود.
به قول مشهور [[]] چنانچه كسى
گوشت حلالى را با سپرز
كباب كند، در صورتى كه گوشت در زير سپرز و سپرز شكافته شده باشد، گوشت نيز
حرام مىگردد؛ اما اگر گوشت بالاى سپرز باشد يا سپرز شكافته نشده باشد، گوشت بر
حليّت خود باقى است.
برخى
قدما در صورت پايينتر بودن گوشت از سپرز،
مطلقا قائل به
حرمت شدهاند؛ خواه سپرز شكافته شده باشد يا نه.
برخى گفتهاند: حرمت
گوشت در فرض بالا بودن سپرز و شكافته شدن آن
مقيد به صورتى است كه جريان
خون از بالا به پايين و آميخته شدن آن با گوشت امكانپذير باشد. بنابر اين، با
قطع به
عدم امكان آن، گوشت
محكوم به
حليت است؛ هرچند زير سپرز باشد.
جمعی از پژوهشگران زیر نظر سید محمود شاهرودی، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۳۸۵-۳۸۶.