طیره 2
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فال بد زدن به چیزی طِیَره می‌گویند.
از این عنوان به مناسبت در باب
حج و
کفارات سخن رفته است.
طیره در دوران
جاهلیت مرسوم بوده است. مردم جاهلی هنگام
سفر و انجام دادن کارهای مهم به رخدادها، پرندگان و حیوانات، فال بد زده و به سبب آن از انجام دادن کار یا رفتن به سفر خودداری می‌کردند.
طیره
مکروه و
ترک آن
مستحب است.
رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بر حسب روایت نقل شده فال نیک زدن را دوست و از فال بد زدن کراهت داشت.
بر پایه روایتی،
کفّاره طیره،
توکل بر
خدا است
و در پرتو توکل بر خداوند تعالی و عدم اعتنا به آنچه رخ داده، اثر سوء عملی که به آن فال بد زده شده بر طرف خواهد شد.
چنان که در روایتی دیگر آمده است: تأثیر طیره و میزان آن به
تفأل زننده بستگی دارد. اگر او آن را سبک و کوچک بشمارد، کار بر او سبک می‌شود و اگر سخت بگیرد، سخت و دشوار می‌گردد و اگر ناچیز انگارد، هیچ اثر سوئی بر او نخواهد گذاشت.
برای رفع اثر سوء فال بد زدن،
صدقه دادن
مستحب است و نیز در سفر هنگام رخداد چیزی که به آن فال بد زده می‌شود مستحب است این دعا خوانده شود:«اِعْتَصَمتُ بِکَ یا رَبِّ مِن شَرِّ ما اَجِدُ فی نَفسی فاعْصِمنی مِن ذلِکَ».
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، ج۵، ص۲۴۷، برگرفته از مقاله«طیره».
