ترک

ترک یعنی انجام ندادن، مقابل فعل است.

ترک، در فقه موضوع احکام پنجگانه تکلیفی قرار گرفته است.

وجوب هر فعل، مقتضى حرمت ترک آن- که نقیض فعل «ضدّ عام» به شمارمى‏رود-‏باشد.البتّه در اینکه حرمت ترک، عقلى است یا شرعى مولوی، اختلاف است.

میان فقها در متعلق نهی اختلاف است. برخى، مطلوب در نهی را «ترک»- که امرى عدمى است- دانسته و حکم به وجوب آن کرده‏اند

در اینکه ترک عمل مستحب، ‏ مکروه و ترک عمل مکروه، مستحب است یا نه، میان فقها اختلاف است.

هر عملى که انجام دادن آن مباح باشد، ترک آن نیز مباح است

۱.	↑ جامع المقاصدج۵، ص۱۳.
۲.	↑ روض الجنان ج۱، ص۴۴۱.
۳.	↑ اصول الفقه ج۱، ص۲۶۴.
۴.	↑ المحاضرات فى اصول الفقه (مسلسل ۴۴)ج۲، ص۲۸۶.
۵.	↑ اصول الفقه ج۱،ص۲۶۴.
۶.	↑ مدارک الاحکام ج۳،ص۱۸۲.
۷.	↑ جواهر الکلام ج۱۰،ص۱۱۷.
۸.	↑ جواهر الکلام ج۱۳، ص۲۶۶.
۹.	↑ ریاض المسائل ج۱، ص۱۶۹-۱۷۰.
۱۰.	↑ ریاض المسائل ۲، ص۲۰۴.