ظن فعلی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظن فعلیت یافته براى شخص را
ظن فعلی می‌گویند.
ظن فعلى، مقابل
ظن شأنی، و به معناى ظنى است که در شخص به فعلیت رسیده و نفس شخص متصف به حالت
ظن است، مثل این که
اماره‌ای بر
وجوب نماز جمعه براى
مکلف اقامه شده و او به واسطه آن به وجوب نماز جمعه،
ظن پیدا کرده است.
در بعضى از کتاب هاى اصولى،
ظن فعلی، مترادف
ظن شخصی دانسته شده است؛ طبق این نظر،
ظن فعلى به ظنى گفته می‌شود که بالفعل در شخص ایجاد گردد. به نظر مى رسد
ظن فعلى هم مى‌تواند در نوع مردم و هم در شخص خاص ایجاد شود.
عراقی، ضیاء الدین، نهایة الافکار، ج۳، ص۸۹.
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۱۳۷
محمدی، علی، شرح اصول فقه، ج۳، ص۲۱.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
