ظنّ نوعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ظن حاصل برای اکثر مردم را ظن نوعی می‌گویند.
ظن نوعی، مقابل
ظن شخصی، و به معنای ظنی است که ـ به اعتبار سببش ـ برای نوع
عقلا و بیشتر مردم پدید می آید، مانند:
ظن به دست آمده از
امارات معتبر، هم‌چون:
خبر واحد عادل،
خبر ثقه،
اجماع منقول و
شهرت. بنابراین، امارات معتبر اسبابی است که شأنیت و صلاحیت دارد برای اکثر مردم و نوع عقلا، افاده ظن نمایند.
حجیت ظن نوعی به سبب همین اعتنایی است که نوع مردم به آن نموده و به آن ترتیب اثر می دهند.
مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۲، ص۲۰.
فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج۴، ص۲۰۴.
مشکینی، علی، تحریر المعالم، ص۱۵۰.
مشکینی، علی، اصطلاحات الاصول، ص۱۶۱.
محمدی، ابو الحسن، مبانی استنباط حقوق اسلامی یا اصول فقه، ص۱۵۲.
حکیم، محمد سعید، المحکم فی اصول الفقه، ج۳، ص۱۲.
انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائد الاصول، ج۲، ص۷۵۲.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
