عبدالرحیم بلبله
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
معرفی اجمالی
[۱] وی در ۱۹۴ ق/۱۸۷۷ در محله «بلبله» در شهر «باکو»ی قفقاز به دنیا آمد. از کودکی به خاطر تمایل شدید والدین، به فراگیری علوم دینی پرداخت. سپس به تهران رفت و در مدارس آن شهر حدیث، فقه، کلام، حکمت، فلسفه و ریاضی آموخت. پس از آن برای ادامه تحصیلات راهی عتبات عالیات شد و از محضر استادان بزرگ آنجا بهره گرفت و از آیات عظام؛ سید محمد کاظم طباطبایی و آخوند خراسانی اجازه اجتهاد دریافت کرد و پس از پانزده سال اقامت در عراق به ایران آمد.
فعالیتهای سیاسی
[۲] این دوران مصادف با کشمکش مجلس مشروطه و دولت بود. او از مجلس دفاع کرد. همچنین در مخالفت با انگلیسیها به فعالیت پرداخت. لباسهایی به سبک کشورهای اسلامی برای علمای عراق فرستاد و درخواست کرد لباسهای ساخته شده از پارچه های ساخت انگلستان را تحریم نمایند. حکومت عثمانی به پاس تلاش های وی، لقب های «ثقه الاسلام»، «ذوالریاستین» و «شمس التقی» بدو داد و نشان های طلایی را به وی بخشید. متقابلاً حکومت روسیه نیز او را از دشمنان سرسخت خود می دانست.
فعالیتهای فرهنگی
[۳] وی پیش از آغاز جنگ جهانی اول در ۱۹۱۴ تصمیم داشت به همراه پدرش به باکو برود اما به خاطر وفات پدر و شهادت برادرش به دست روس ها ناگزیر به بمبئی رفت. وی به عراق، شام (سوریه)، ترکستان، ایران و … نیز سفر کرد. او عالمی بزرگوار و اشنار به مسائل سیاسی – اجتماعی جهان اسلام بود و برای پیشرفت مسلمانان هند اقدامات مؤثری انجام داد. برای یتیمان مدارسی ساخت و با هزینه خود به پرورش آنان پرداخت. مدرسهای برای پسران و مدارسی نیز برای دختران دایر کرد و با هزنیه خود مدت بیست و دو سال آنها را اداره کرد. در مارس ۱۹۳۵ در برگزاری کنفرانس شیعه، فعالیت بسیار داشت و مورد تشویق قرار گرفت. مولانا در ۱۳۵۶ ق/ژانویه ۱۹۳۷ بر اثر سکته قلبی در شصت و دو سالگی درگذشت.
[۴]