• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبدالغفار بن عمادالدین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



امیر عبدالغفار بن عمادالدین، فقیه، عارف، سیاستمدار و شیخ الاسلام، از سادات طباطبایی است و نسبش با ۸ واسطه به علی شاعر اصفهانی می‌رسد.



روشن نیست که خود و یا نیاکانش در چه زمانی و چرا به آذربایجان کوچیده‌اند.
او در سدۀ ۹ ق/۱۵ م در روزگار فرمان‌روایی آق قویونلو در آذربایجان می‌زیسته و از سوی حسن بیک که از ۸۷۲ تا ۸۸۲ ق/۱۴۶۷ تا ۱۴۷۷ م در تبریز حکم‌رانی داشته، به سمت شیخ الاسلام آذربایجان گمارده شده است. او عنوان «امیر» نیز داشته است. وی را به علم و عرفان و پارسایی ستوده‌اند.


گفته شده که او در حکومت حسن بیک درگذشته است؛ از این‌رو مرگ او را باید قبل از ۸۸۲ ق/۱۴۷۷ م دانست.
گفته‌اند که فرزندان میران شاه گورکانی که در آن روزگار در آذربایجان بودند و خود را از مریدان و پیروان عبدالغفار می‌دانستند، جنازۀ سید را با احترام در مزار خانوادگی‌شان در سرخاب تبریز به خاک سپردند.
[۱] کربلایی تبریزی، حافظ حسین، روضات الجنان، ج۱، ص۲۱۴، به کوشش جعفر سلطان القرایی، تهران، ۱۳۴۴ش.



۱. کربلایی تبریزی، حافظ حسین، روضات الجنان، ج۱، ص۲۱۴، به کوشش جعفر سلطان القرایی، تهران، ۱۳۴۴ش.



مرکز دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آل طباطبا»، شماره۴۳۲.    






جعبه ابزار