• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عجب (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عجب (قرآن)، یکی از اوصاف قرآن می‌باشد.



«عجب» مصدر و به معنای عجیب و شگفت آور است. راغب می‌گوید: چیزی را که نظیر آن معروف نباشد، عجیب نامند.
«عجب» از نام‌ها و صفات قرآن و برگرفته از آیه اول سوره جن است: (قل اوحی الی انه استمع نفر من الجن فقالوا انا سمعنا قرآنا عجبا)؛ «بگو به من وحی فرستاده شده است که گروهی از جن (به قرآن ) گوش سپردند، سپس گفته‌اند ما قرآن شگفتی را شنیده‌ایم».


قرآن کلامی است متفاوت با هر سخن دیگر؛ زیرا هم لحن و آهنگ آن و هم نفوذ و جاذبه و هم محتوا و تاثیرش بی مانند است؛ به ویژه آن که آورنده آن، درس نخوانده و امی بود؛ و این امری عجیب است.
[۲] ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، ج۱، ص۵۱.
[۳] مرتضی زبیدی، محمد بن محمد، ۱۱۴۵ -۱۲۰۵ق، تاج العروس من جواهرالقاموس، ج۲، ص۲۰۱.
[۵] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۳۲.



۱. جن/سوره۷۲، آیه۱.    .
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، ۶۳۰ - ۷۱۱ق، لسان العرب، ج۱، ص۵۱.
۳. مرتضی زبیدی، محمد بن محمد، ۱۱۴۵ -۱۲۰۵ق، تاج العروس من جواهرالقاموس، ج۲، ص۲۰۱.
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۰.    
۵. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۳۲.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «عجب (قرآن)».    



جعبه ابزار