عرنین (خام)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عِرنين: بالاى بينى به سمت ابروها كه مركز حس بويايى است.
[۱] از آن به مناسبت در باب طهارت نام برده‌اند.
در تيمّم، زدن كف دو دست بر زمين و سپس مسح پيشانى و دو طرف آن از محل رويش مو تا ابروها و عرنين واجب است
[۲] .
[۳] مجمع البحرين، واژه «عرن» .
[۴] الحدائق الناضرة، ج۴، ص۳۴۲؛ مستند الشيعة، ج۳، ص۴۴۲.
