• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عضد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عَضُد (بفتح عين و ضم ضاد) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای ما بين آرنج تا شانه است و بطور استعاره به يار و كمك گفته ميشود.



عَضُد: (بفتح عين و ضم ضاد) ما بين آرنج تا شانه چنانكه ذراع از آرنج است تا سرانگشتان. عضد بطور استعاره به يار و كمك گفته ميشود.


(وَ ما كُنْتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّينَ‌ عَضُداً) «من گمراه كنندگان را يار و مدد نگرفته‌ام».
در آيه‌ (سَنَشُدُّ عَضُدَكَ‌ بِأَخِيكَ وَ نَجْعَلُ لَكُما سُلْطاناً)، مراد آنست كه «دست تو را با برادرت قوى ميكنيم يعنى او را يار و شريك تو ميگردانيم».


در نهج البلاغه نامه ۴۵ فرموده: «وَ أَنَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ كَالضَّوْءِ مِنَ الضَّوْءِ وَ الذِّرَاعِ مِنَ‌ الْعَضُدِ».


اين كلمه فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۳.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۱.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۰۲.    
۴. كهف/سوره۱۸، آیه۵۱.    
۵. قصص/سوره۲۸، آیه۳۵.    
۶. نهج‌البلاغه، ترجمه فیض‌الاسلام، نامه ۴۵، ج۲، ص۹۷۲.    
۷. نهج البلاغه، تصحیح صبحی صالح، نامه ۴۵، ص۴۱۸.    
۸. نهج البلاغه، تصحیح الحسون، نامه ۴۵، ص۶۸۰.    
۹. نهج البلاغه، ترجمه مکارم شیرازی، نامه ۴۵، ص۶۵۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عضد"، ج۵، ص۱۳.    






جعبه ابزار