در از آنجا که عقد جایز از سوی دو طرف معامله قابل فسخ میباشد و شرط عدم فسخ در آن به قول منسوب به مشهور لازم الوفا نیست، هرچند عقد فسخ نشود و یا با فسخ خود عقد، شرط نیز از بین میرود، برای الزامی کردن شرط عدم فسخ، آن را ضمن عقدی لازم خارج از این عقد، همچون بیع یا صلح ، شرط میکنند. به عنوان نمونه، مضاربه یا وکالت عقدی جایز است و شرط عدم فسخ ضمن آن نیز یا لازم الوفا نیست و یا با فسخ عقد از بین میرود. دو طرف معامله برای استحکام این شرط و الزامی کردن آن، میتوانند عدم فسخ را ضمن عقدی دیگر، مانند بیع شرط کنند.