• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عقوبت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عقوبت عبارت است از جزای عمل بد انسان.



عقوبت یا کیفر به معنای جزای سیئات و اعمال قبیح انسان می باشد.
[۱] لسان العرب، واژه «عقب».



عقوبت دوگونه است: اخروی و دنیوی.
عقوبت اخروی عبارت است از انواع عذاب در جهان واپسین که خدای تعالی از آن خبر داده است و دامن گیر کفار، مشرکان و منافقان می شود.
عقوبت دنیوی عبارت است از کیفرهایی که خداوند در این جهان برای بزهکاران مقرر کرده است. موضوع سخن در این نوشتار عقوبت دنیوی است.


از آن در بسیاری از ابواب، از قبیل عتق ، کفارات ، حدود ، تعزیرات و قصاص سخن گفته اند.


عقوبت به انواعی کلی تقسیم می شود که عبارت اند از قصاص ، حدّ ، تعزیر و دیه
[۲] مفتاح الکرامة، ج۲۰، ص۵.
. کفّاره نیز نوعی دیگر از عقوبات است که در شرع مقرر شده است .


شارع مقدس گاه انجام دادن دوباره عملی را به عنوان عقوبت واجب کرده است، مانند تکرار حج (حج عقوبتی) و یا محرومیت مالی را عقوبت قرار داده است، مانند محرومیت قاتل از ارث مقتول، به شرط وجود نسبت خویشاوندی میان آن دو و از روی ستم بودن قتل .


مکان و زمان شریف در شدت عقوبت تأثیر دارد؛ از این رو، چنانچه کسی در مسجد الحرام یا مسجد النبی صلّی اللّه علیه و آله و یا حرم یا در ماه رمضان و یا ماه های حرام مرتکب گناهی شود، کیفرش تشدید می شود.
چنانچه مولا برده خود را کیفر شدید دهد، مانند آنکه گوشش را ببرد، به قول مشهور، برده به طور قهری آزاد و از ملک مولا خارج می شود
[۱۰] المناهل، ص۶۰۵-۶۰۶.
.


۱. لسان العرب، واژه «عقب».
۲. مفتاح الکرامة، ج۲۰، ص۵.
۳. مستند الشیعة، ج۱۷، ص۴۴۳.    
۴. المعتبر، ج۲، ص۶۸۰.    
۵. غنیة النزوع، ص۱۹۴.    
۶. من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۳۳۴.    
۷. الإنتصار، ص۵۹۶.    
۸. جواهرالکلام، ج۴۱، ص۳۷۳-۳۷۴.    
۹. الروضة البهیة، ج۳، ص۲۲.    
۱۰. المناهل، ص۶۰۵-۶۰۶.



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۵، ص۴۳۶، برگرفته از مقاله «عقوبت».    



جعبه ابزار