• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن عبدالله بحرانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


بَحرانی، علی بن عبداللّه بن علی سِتری، (منسوب به سِترَه یا ستار، ناحیه ای در بحرین) از فقها و مراجع تقلید امامی بحرین و شبه جزیره عربستان در قرن سیزدهم و چهاردهم است.



در بحرین زاده شد؛
[۱] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۶، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۲] خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۳۰۸، بیروت ۱۹۸۶.
[۳] عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۳۷، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۷۶).
و در زمان حیات پدرش که از فقهای بحرین بود؛ علی بن حسن بحرانی، ج۱، ص۲۳۶،
انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۴] علی بن حسن بحرانی، ج۱، ص۲۳۸، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
به مطرح در نزدیکی مسقط کوچ کرد.


در اقامت طولانی خود در آن‌جا به ارشاد و راهنمایی اهالی، بویژه طایفه حیدرآبادیّه، و مطالعه و تصنیف پرداخت؛
[۵] علی بن حسن بحرانی، ج۱، ص۲۳۶، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۶] عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، ج۱، ص۳۴۱، قم ۱۳۵۲ ش.
[۷] خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
و در آن‌جا مرجع تقلید شد.
[۸] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۹] خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.



در اواخر عمر ناچار به ترک مطرح شد؛
[۱۰] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
و در بندرلنگه اقامت گزید. بحرانی در ۱۳۱۹ (یا ۱۳۱۸) مسموم و شهید شد.
[۱۱] عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.
[۱۲] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۶ - ۲۳۷، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۱۳] خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
[۱۴] عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۳۷ - ۱۳۸، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۷۶).
[۱۵] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۷۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۶] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲، ص۳۳۰، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۷] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۸] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲۲، ص۲۴۴، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۱۹] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، قسم۴، ص۱۴۷۲، مشهد ۱۴۰۴.
[۲۰] محسن امین، اعیان الشیعة، ج۸، ص۲۶۸، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۱] علی فاضل قائینی نجفی، معجم مؤلفی الشیعة، ج۱، ص۵۹، تهران ۱۴۰۵.



ظاهراً تنها استادِ بحرانی پدرش بوده است.
[۲۲] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۸، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۲۳] عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.
به نوشته علی بن حسن بحرانی، وی در زمینه تاریخ، حدیث، شعر و ادب حافظه‌ای سرشار و اطّلاعاتی وسیع داشت و هرچند دوران تحصیلش طولانی نبود، در پرتو حافظه، استعداد، مطالعه مستمر و تصنیف و تدریس، به چنان مقام علمی والایی دست یافت که دانشمندان به ستایش او برخاستند.
[۲۴] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ص۲۳۸-۲۳۹، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۲۵] عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.



در منابع، کتابها و آثار متعدّد کلامی و فقهی او را نام برده اند.
[۲۶] محسن امین، اعیان الشیعة، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۲۷] عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، ج۱، ص۳۴۲، قم ۱۳۵۲ ش.
[۲۸] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۷ - ۲۳۸، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
[۲۹] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر،قسم۴، ص۱۴۷۱، مشهد ۱۴۰۴.
[۳۰] خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۱۳۸، بیروت ۱۹۸۶.
[۳۱] علی فاضل قائینی نجفی، معجم مؤلفی الشیعة، تهران ۱۴۰۵.
از جمله: لسان الصّدق که در ۱۳۰۶ در ردّ برکتاب میزان الحق از کشیش و مبلغ معروف مسیحی نگاشته و در ۱۳۰۷ در بمبئی چاپ شده است؛
[۳۲] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۵ - ۳۰۶، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
الاجوبة العلیّة للمسائل المسقطیّة کتاب جامعِ فقهی و فتوایی او که به همّت شاگرد و خواهرزاده اش احمدبن محمّدبن احمدبن سرحان بحرانی و به ترتیبِ کتب فقهی گردآوری و در ۱۳۱۶ چاپ شد؛
[۳۳] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۷۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
[۳۴] علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۸، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
و میرزا محمّدتقی شیرازی حاشیه‌ای فتوایی برآن زده است؛
[۳۵] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۱، ص۲۷۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
منارالهُدی فی اثبات إمامة ائمّةالهدی؛ (یا:منار الهدی فی اثبات النّص علی الائمّة الامناء) در نقد سخنان معتزله و اشاعره از جمله ابن‌ابی‌الحدید و قوشچی درباره امامت، که در ۱۳۲۰ در بمبئی چاپ شد؛
[۳۶] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۲۲، ص۲۴۴، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
قامعةاهل الباطل، در دفاع از عزاداری امام حسین علیه السّلام است؛
[۳۷] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۱۷، ص۱۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
واسطة العقدالثمین.
[۳۸] محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۲۵، ص۱۱، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.



(۱) محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۲) محمد محسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، مشهد ۱۴۰۴.
(۳) محسن امین، اعیان الشیعة، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
(۴) عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.
(۵) علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
(۶) خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
(۷) علی فاضل قائینی نجفی، معجم مؤلفی الشیعة، تهران ۱۴۰۵.
(۸) عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۷۶).

 
۱. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۶، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۲. ↑ خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۴، ص۳۰۸، بیروت ۱۹۸۶.
۳. ↑ عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۳۷، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۷۶).
۴. ↑ علی بن حسن بحرانی، ج۱، ص۲۳۸، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۵. ↑ علی بن حسن بحرانی، ج۱، ص۲۳۶، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۶. ↑ عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، ج۱، ص۳۴۱، قم ۱۳۵۲ ش.
۷. ↑ خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
۸. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۹. ↑ خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
۱۰. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۱۱. ↑ عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.
۱۲. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۶ - ۲۳۷، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۱۳. ↑ خیرالدین زرکلی، الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
۱۴. ↑ عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، ج۷، ص۱۳۷ - ۱۳۸، بیروت (تاریخ مقدمه ۱۳۷۶).
۱۵. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۷۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۱۶. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲، ص۳۳۰، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۱۷. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۱۸. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۲۲، ص۲۴۴، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۱۹. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، قسم۴، ص۱۴۷۲، مشهد ۱۴۰۴.
۲۰. ↑ محسن امین، اعیان الشیعة، ج۸، ص۲۶۸، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۲۱. ↑ علی فاضل قائینی نجفی، معجم مؤلفی الشیعة، ج۱، ص۵۹، تهران ۱۴۰۵.
۲۲. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۸، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۲۳. ↑ عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.
۲۴. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ص۲۳۸-۲۳۹، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۲۵. ↑ عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، قم ۱۳۵۲ ش.
۲۶. ↑ محسن امین، اعیان الشیعة، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۲۷. ↑ عبدالحسین امینی، شهداءالفضیلة، ج۱، ص۳۴۲، قم ۱۳۵۲ ش.
۲۸. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۷ - ۲۳۸، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۲۹. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة، جزء۱: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر،قسم۴، ص۱۴۷۱، مشهد ۱۴۰۴.
۳۰. ↑ خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۷، ص۱۳۸، بیروت ۱۹۸۶.
۳۱. ↑ علی فاضل قائینی نجفی، معجم مؤلفی الشیعة، تهران ۱۴۰۵.
۳۲. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۵ - ۳۰۶، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳۳. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱، ص۲۷۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳۴. ↑ علی بن حسن بحرانی، انوارالبدرین فی تراجم علماءالقطیف والاحساء والبحرین، ج۱، ص۲۳۸، چاپ محمدعلی محمدرضا طبسی، نجف ۱۳۷۷، چاپ افست قم ۱۴۰۷.
۳۵. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۱، ص۲۷۷، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳۶. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۲۲، ص۲۴۴، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳۷. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۱۷، ص۱۵، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۳۸. ↑ محمد محسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة،ج۲۵، ص۱۱، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «علی بن عبدالله بن علی ستری بحرانی»، شماره۵۶۱.    



جعبه ابزار