• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

علی بن هارون منجم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابوالحسن علی بن هارون بن علی بن یحیی بن ابی منصور از افراد مشهور خاندان بنومنجم، ادیب و شاعر بود.



وی شاخه بزرگی از بنومنجم را پدید آورد و در ۲۷۷ به دنیا آمد. او با ابن ندیم آشنا بوده و با ابوالفرج اصفهانی نیز مباحثات ادبی داشته و ابوالفرج او را فردی مطلع معرفی کرده است.


به ابوالحسن شش پسر به نام‌های ابومحمد حسن، ابومنصور فضل، عبدالله، ابوالقاسم مُحسِّن، ابوالفتح احمد، و ابوعبدالله هارون نسبت داده‌اند.


آثار او عبارت است از: اللفظُ المحیطُ بنقضِ مالَفَظَ بِهِ اللقیط؛ النِیْروز و المِهرجان؛ الرسالة فی الفرق بین ابراهیم بن المهدی و اسحاق الموصلی فی الغنا؛ الفرق و المعیار بین الاَوْغاد و الاحرار؛ کتاب شهر رمضان و الرّد علی الخَلیل فی العَروض، که نقدِ روشِ خلیل بن احمد در عروض است. از او اشعاری نیز باقی‌ مانده که ابن خلّکان و ابوریحان بیرونی
[۴] محمد بن احمد ابوریحان بیرونی، الجماهر فی الجواهر، ج۱، ص۲۵۴، چاپ یوسف الهادی، تهران ۱۳۷۴ ش.
نمونه‌هایی از آن‌ها را آورده‌اند.


وی در جمادی الثانی ۳۵۲ درگذشت.


۱. عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، ج۷، ص۲۵۶، دمشق ۱۹۵۷۱۹۶۱، چاپ افست بیروت (بی تا).    
۲. عمررضا کحّاله، معجم المؤلفین، ج۷، ص۲۵۶، دمشق ۱۹۵۷۱۹۶۱، چاپ افست بیروت (بی تا).    
۳. ابن خلّکان، وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۷۵، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۹۶۸ ۱۹۷۷.    
۴. محمد بن احمد ابوریحان بیرونی، الجماهر فی الجواهر، ج۱، ص۲۵۴، چاپ یوسف الهادی، تهران ۱۳۷۴ ش.
۵. ابن خلّکان، وفیات الاعیان، ج۳، ص۳۷۶، چاپ احسان عباس، بیروت ۱۹۶۸ ۱۹۷۷.    



دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خاندان بنومنجم»، شماره۱۹۳۲.    






جعبه ابزار