• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عمو زاده خام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



عموزاده، به فرزند عمو گفته می‌شود.
از آن در باب‌هاى طهارت، تجارت، وصيّت، نكاح و ارث نام برده‌اند.
عموزاده‌ها از خويشان نسبى به شمار مى‌روند، ليكن با يكديگر مَحرم نيستند؛ از اين رو، مى‌توانند با يكديگر ازدواج كنند.[۱]    
عموزاده از كسانى است كه به بردگى گرفتن آنان با وجود شرايط بردگى مكروه است.[۲]    
عموزاده در تجهيز ميّت در صورت نبودن خويشى نزديك‌تر از او به ميّت، سزاوارتر از ديگران است و ولىّ مّيت محسوب مى‌شود.[۳]    
عمو و عموزاده در ارث، همچون عمّه، دايى، خاله و فرزندان آنان در طبقه سوم قرار دارند. بنابر اين، با وجود طبقه دوم نوبت به آنان نمى‌رسد؛[۴]     چنان كه با وجود عمو نوبت به عموزاده نمى‌رسد، مگر در يك مورد و آن وجود عموزاده پدرى و مادرى با عموى پدرى است كه در اينجا عموزاده مقدم بر عمو است و ارث به او مى‌رسد. در غير اين مورد با نبود عمو، دايى، خاله و عمّه، عموزاده، هرچه پايين رود از ميّت ارث مى‌برد و سهم او از ارث به اندازه سهم عمو است و با تعدد عموزادگان، مال ميان آنان يكسان تقسيم مى‌گردد.[۵]    

[۶]     الحدائق الناضرة، ج۲۳، ص۳۱۰
[۷]     جواهر الكلام، ج۲۴، ص۱۴۵
[۸]     العروة الوثقى، ج۲، ص۲۵_۲۶
[۹]     جواهر الكلام، ج۳۹، ص۹؛ جواهر الكلام، ج۳۹، ص۱۸۸ ؛ توضيح المسائل مراجع، ج۲، ص۷۰۶، م ۲۷۲۸.
[۱۰]     جواهر الكلام، ج۳۹، ص۱۷۶_۱۸۱ .



جعبه ابزار