• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عنید (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




عَنِيد (به فتح عین و کسر نون) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای طاغى و كسيكه دانسته با حق عناد و مخالفت كند، می‌باشد.



عَنِيد: طاغى و كسيكه دانسته با حق عناد و مخالفت كند.
در قاموس آمده: «عَنَدَ عَنُوداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنيدٌ».
در مجمع فرموده: عنيد مبالغه عاند است و عناد آنست كه دانسته و از روى تکبّر يا ستم از حق امتناع كند.


(وَ عَصَوْا رُسُلَهُ وَ اتَّبَعُوا أَمْرَ كُلِّ جَبَّارٍ عَنِيدٍ)، «از پیامبران خدا نافرمانى كردند و امر هر ستمگر طاغى و ستيزه‌گر را اطاعت كردند».
(إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً)، «او راجع بآيات ما مخالف و ستيزه‌گر بود».
اين كلمه در سوره ابراهیم و ق نيز آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۵۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۹۰.    
۳. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۳۱۸.    
۴. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۳، ص۱۰۹.    
۵. هود/سوره۱۱، آیه۵۹.    
۶. مدثر/سوره۷۴، آیه۱۶.    
۷. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۵.    
۸. ق/سوره۵۰، آیه۲۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "عنید"، ج۵، ص۵۶.    






جعبه ابزار