عَمَّ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عَمَّ:
(عَمَّ يَتَساءَلونَ) عَمَّ: مخفف «عمّا» و مركب از «عن» حرف جرّ و «ما» استفهاميه است.
(نون در ميم ادغام شده و الف ما هم افتاده و تخفيف پيدا كرده «عَمَّ» شده است يعنى از چه چيز؟)
در نخستين آيه سوره نبأ به عنوان يک استفهام آميخته با تعجب مى‌فرمايد:
«آن‌ها ازچه چيز از يكديگر سؤال مى‌كنند؟»
(عَمَّ يَتَساءَلونَ) در جمله فوق ممكن است تنها اشاره به كفار باشد كه آن‌ها همواره درباره معاد از يكديگر سؤال مى‌كردند و اين احتمال نيز وجود دارد كه منظور از آن سؤال از مؤمنان باشد و يا سؤال از شخص پيامبر (ص).
به موردی از کاربرد
عَمَّ در
قرآن، اشاره می‌شود:
(عَمَّ يَتَساءلونَ) (آن‌ها از چه چيز از يكديگر سؤال مى‌كنند؟!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
كلمه عم مخفف عن ما -از چه است- و حرف الف از كلمه ماى استفهاميه حذف شده و اين اختصاص به اين مورد ندارد، هر جا كه حرف جر بر سر ماى استفهاميه در آيد، الف آن حذف مى‌شود، مثلا گفته مى‌شود: لم، مم، على م و الى م كه مخفف لما و مما و على ما و الى ما است.
• شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «عَمَّ»، ج۳، ص۲۴۹.
