• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غاشِیَه (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: غشی (مفردات‌قرآن)، غشاوة.

غاشِیَه: (أَن تَأْتِيَهُمْ غاشِيَةٌ)
«غاشِیَه» که از مادّه‌ «غشاوة» به معناى پوشاندن است، انتخاب اين نام براى قيامت، به خاطر آن است كه حوادث وحشتناک آن ناگهان همه را زير پوشش خود قرار مى‌دهد. بعضى، گفته‌اند: به خاطر آن است كه خلق اولين و آخرين در آن روز براى حساب جمع مى‌شوند و نيز گفته‌اند: منظور آتشى است كه چهره‌هاى كفار و مجرمان را مى‌پوشاند. ولى، تفسير اول از همه مناسب‌تر است. «غاشِيَة» به معناى پوشنده و پوشش است و از جمله به پارچه بزرگ كه روى زين اسب مى‌اندازند و آن را مى‌پوشاند «غاشِيَة» گفته مى‌شود و منظور در سوره‌ «يوسف» بلا و مجازاتى است كه همه بدكاران را فرامى‌گيرد. مؤنث بودن «غاشِيَة» به خاطر آن است كه صفت براى كلمه «عقوبة» است كه در تقدير مى‌باشد.



ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با غاشِیَه:

۱.۱ - آیه ۱۰۷ سوره یوسف

(أَفَأَمِنُواْ أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لاَ يَشْعُرُونَ) (آيا از اين ايمن هستيد كه عذاب فراگيرى از سوى خدا به سراغ آنان بيايد، يا قيامت ناگهان فرا رسد، در حالى كه متوجّه نيستند؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: غاشية صفتى است كه در جاى موصوف حذف شده نشسته است، چون كلمه عذاب دلالت بر آن حذف شده مى‌كرده و تقدير كلام چنين است: تاتيهم عقوبة غاشية، آيا ايمن هستند از اين‌كه عقوبتى از عذاب خدا به ايشان برسد كه ايشان را فرا گيرد و احاطه كند؟ (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

۱.۲ - آیه ۱ سوره غاشیه

(هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ) (آيا داستان غاشيه (روزى كه وحشت آن همه را فرا مى‌گيرد) به تو رسيده است؟!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: اين جمله استفهامى است اما نه به منظور سوال جدى بلكه به منظور مهم جلوه دادن مطلب و مراد از كلمه غاشيه روز قيامت است و اگر آن را غاشيه ناميده‌اند يا براى اين است كه انسان‌ها را از هر جهت فرا مى‌گيرد هم چنان كه در جاى ديگر درباره فراگيرى قيامت به طور شكفته و باز فرموده: (وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً) و يا به قول بعضى‌ها از اين جهت است كه مواقف و مناظر هولناكش ناگهان مردم را فرا مى‌گيرد و يا به خاطر اين بوده كه روز قيامت وجوه كفار را به عذاب خود فرا مى‌گيرد (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۷.    
۲. غاشیه/سوره۸۸، آیه۱.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۰۷.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۰، ص۱۰۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۴۲۹.    
۶. یوسف/سوره۱۲، آیه۱۰۷.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۲۴۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۱، ص۳۷۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۱، ص۲۷۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۳۰۸.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۴۱۰.    
۱۲. غاشیه/سوره۸۸، آیه۱.    
۱۳. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۵۹۵.    
۱۴. کهف/سوره۱۸، آیه۴۷.    
۱۵. رازی، فخر‌الدین، تفسیر الرازی، ج۳۱، ص۱۵۱.    
۱۶. عطباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۴۵۶.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان،ج۲۰، ص۲۷۳.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۸.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۲۵.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غاشِیَه»، ص۳۹۶.    






جعبه ابزار