غبیراء
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
غُبَيراء: فقّاع / سنجد.
از عنوان ياد شده به معناى نخست به مناسبت در باب طهارت و اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.
عنوان غبيراء در حديثى نبوى، نقل شده و در منابع اهل سنّت آمده كه آن حضرت از آن نهى كرده است.
از ديدگاه فقهاى شيعه امامى، فقّاع حرام است؛ ليكن اهل سنّت آن را حرام نمى‌دانند. فقهاى شيعه در مقابل ديدگاه اهل سنّت به حديث ياد شده كه در منابع روايى آنان آمده، عليه ايشان احتجاج كرده‌اند.
[۱] از غبيراء به معناى دوم در باب اطعمه و اشربه سخن گفته‌اند.
براساس روايتى، گوشت سنجد، گوشت بدن، پوست آن پوست بدن و هسته آن استخوان را مى‌روياند. علاوه بر آن، كليه‌ها را گرم، معده را تميز، ساقها را قوى، از ابتلا به جذام پيشگيرى و از ابتلا به بواسير حفظ مى‌كند.
[۲] [۳] الإنتصار، ج۱، ص۴۱۸ ـ ۴۲۱؛ الرسائل العشر، شيخ طوسى، ج۱، ص۲۵۵ ـ ۲۵۸.
[۴] الوافى، ج۱۹، ص۴۱۱؛ جواهر الكلام، ج۳۶، ص۴۹۲.
