• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غدو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غُدُو (به ضم غین و دال) جمع غُدْوَه، و غَداة (به فتح غین) از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای بامداد یا از اول صبح تا طلوع شمس است.



غُدُو، جمع غُدْوَه، و غَدَاة: به معنى بامداد يا از اول صبح تا طلوع شمس است.
در قاموس و اقرب آمده: «الْغُدْوَةُ وَ الْغَداةُ: الْبُكْرَةُ اوْ ما بَيْنَ صَلوةِ الْفَجْرِ وَ طُلُوع الشَّمْسِ».
[۵] اقرب الموارد، ذیل واژه «غدو».



(وَ لا تَطْرُدِ الَّذِينَ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ‌ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِيِ‌) «آنانرا كه پروردگار خويش را بامداد و پسين ياد می‌كنند از خود مران».

۲.۱ - کاربرد جمع

غُدُو بر وزن غُلُّو جمع غُدْوَه و غدوات جمع غَداة است، (يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ • رِجالٌ ...)، «خدا را در آن خانه‌ها بامدادان و پسينان مرادنى تسبیح گويند».

۲.۲ - کاربرد مفرد

غدوّ مفرد نيز آمده است، مثل‌: (النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا)، يعنى: «صبح و عصر در معرض آتش قرار گرفته شوند».
از مفرد بودن «عَشِىّ» می‌دانيم كه «غُدُوّ» مفرد است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۹۰.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۳.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۱۳.    
۴. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۹۸.    
۵. اقرب الموارد، ذیل واژه «غدو».
۶. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۴، ص۳۶۸-۳۶۹.    
۷. انعام/سوره۶، آیه۵۲.    
۸. نور/سوره۲۴، آیه۳۶.    
۹. غافر/سوره۴۰، آیه۴۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غدو"، ج۵، ص۹۰.    






جعبه ابزار