• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غزو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




غَزْو (به فتح غین و سکون زاء) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم به معنای خروج به جنگ است؛ و غازى به معنای جنگ‌جو و كسی‌كه براى جنگ بيرون رود.



غَزْو: خروج به جنگ است. «غَزَى‌ الْعَدُوَّ غَزْواً: سَارَ إِلَى قِتَالِهِمْ وَ انْتِهَابِهِمْ فِي دِيَارِهِمْ» يعنى: به جنگ دشمن و به غارت آنها در ديارشان بيرون شد.
غازى: جنگ‌جو و كسی‌كه براى جنگ بيرون رود. جمع آن غُزاة و غُزى ... است‌.


(وَ قالُوا لِإِخْوانِهِمْ إِذا ضَرَبُوا فِي الْأَرْضِ أَوْ كانُوا غُزًّى‌ لَوْ كانُوا عِنْدَنا ما ماتُوا وَ ما قُتِلُوا ...)، «درباره برادرانشان كه مسافرت كرده (و مردند) يا جنگجويان بودند (و كشته شدند) گفتند: اگر پيش ما بودند نمى‌مردند و كشته نمی‌شدند».
اين لفظ فقط يكبار در قرآن آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۹۸.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۰۶.    
۳. طریحی نجفی، مجمع البحرین، ج۱، ص۳۱۵.    
۴. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۲۱۹.    
۵. آل عمران/سوره۳، آیه۱۵۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "غزو"، ج۵، ص۹۸.    






جعبه ابزار