غفلت از آخرت (نهایی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
هر انسان حق طلب درباره
آخرت حساسیت ویژه ای دارد، چنان که
یقین به آخرت در
آیه «... بالأخِرة هُم یوقِنون»
از صفات انسان های پاک سرشت دانسته شده است،
قرآن به اندیشه درباره آخرت و حوادث مربوط به آن دعوت کرده
ولی از آن‌جا که آخرت برای انسان‌ها نامحسوس است، به علل گوناگونی مورد
غفلت و
تکذیب قرار می‌گیرد که ذیلا بدان ها می پردازیم:
۱. سطحی نگری: غافلان از آخرت، فقط ظاهری از زندگی
دنیا را می‌شناسند: «یعلَمُونَ ظهِراً مِنَ الحَیوةِ الدُّنیا وَ هُم عَنِ الأخِرةِ هُم غفِلوُنَ.»
۲.
استکبار : کسانی که به آخرت ایمان نمی‌آورند، دل هایشان
حق را انکار می‌کند و مستکبرند: «فَالَّذینَ لاَیؤمنونَ بِالأَخِرةِ قُلوبُهم مُنکرةٌ وهُم مُستَکبِرونَ.»
۳. دنیادوستی: قرآن، خطاب به دنیا دوستان می‌گوید: شما دنیای زودگذر را دوست دارید، و
آخرت را وامی گذارید..
۴. مرض قلب: و برخی از مردم می‌گویند: ما به خدا و روز بازپسین ایمان آورده ایم، ولی
مؤمن (راستین) نیستند... در دل هایشان مرضی است: «و مِنَ النَّاسِ مَن یقولُ ءَامنَّا بِاللّهِ وبِالیومِ الأَخِر و ماهُم بِمُؤمنینَ... فِی قُلوبِهِم مَرضٌ.»
مقصود از
مرض ،
شک و
نفاق است.
۵. دل باختگی به ثروت و فزونی نعمت: از قوم
ثمود ، اشرافی که دل باخته
ثروت خود بودند، آخرت را تکذیب و پیامبری
حضرت صالح (علیه‌السلام) را انکار کردند
: «و قَالَ المَلأُ مِن قَومِهِ الَّذینَ کفروا و کذَّبوا بِلقاءِ الأَخِرةِ و أَترفنهُم فِی الحَیوةِ الدُّنیا ما هذا إِلاَّ بَشرٌ مِثلُکم....».
دانشنامه موضوعی قرآن کریم، برگرفته از مقاله «آخرت».
