غلب (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

غُلْب (به ضم غین و سکون لام) یکی از مفردات به کار رفته در قرآن کریم، جمع غُلْباء، به معنای باغ انبوه است.

---

غُلْب: (بر وزن قُفْل) جمع غُلْباء است و غُلْباء بمعنى باغ انبوه است.
در اقرب الموارد گويد: «الْغَلْبَاءُ: الْحَدِيقَهُ الْمُتَكَاثِفَةُ».
راغب گفته: اَغْلب، مرد گردن كلفت، و غَلْباء، زن گردن كلفت است و غُلْباء، بمعنى باغ انبوه، از آن گرفته شده‌ است.

---

(وَ زَيْتُوناً وَ نَخْلًا • وَ حَدائِقَ‌ غُلْباً • وَ فاكِهَةً وَ أَبًّا)، «زیتون، درخت خرما، باغ‌هاى انبوه، ميوه و چراگاه رويانديم».
اين لفظ در قرآن فقط يكبار به‌ کار رفته است.

---