• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

غَواش (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: غَواش (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: غشی (مفردات‌قرآن)، غشی (مفردات‌نهج‌البلاغه).

غَواش: (وَ مِنْ فَوْقِهِمْ غَواشٍ)
[۱] اعراف/سوره۷، آیه۴۱.    

«غَواش» كه در اصل‌ «غواشى» جمع‌ «غاشيه» بوده، به معناى پوشش است
[۲] راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۶۰۷.    
و به خيمه نيز اطلاق مى‌گردد، در آيه بالا ممكن است به معناى خيمه و يا به معناى پوشش بوده باشد.
[۳] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۱۲.    



(لَهُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَمِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَكَذَلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ)
[۴] اعراف/سوره۷، آیه۴۱.    
(براى آن‌ها بسترى از آتشِ دوزخ و روى آن‌ها پوششى از آن است و اين‌چنين ستمكاران را جزا مى‌دهيم.)
[۵] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۵۵.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: غواشى جمع غاشية و به معناى ساتر و هر چيز پوشاننده است، روپوش زين را هم از اين جهت غاشیة السرج گويند. اين جمله مى‌فهماند كه عذاب به اهل دوزخ از پايين و بالا احاطه دارد.
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۴۴.    
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۱۵.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۰۵.    
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۴۷.    
)

۱. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۴۱.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، المفردات، ط دار القلم، ص۶۰۷.    
۳. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۶، ص۲۱۲.    
۴. ↑ اعراف/سوره۷، آیه۴۱.    
۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۱۵۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۸، ص۱۴۴.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۸، ص۱۱۵.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۹، ص۱۰۵.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۴۷.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «غَواش»، ص۴۰۴.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره اعراف | لغات قرآن
جعبه ابزار